هفت نکته درباره فیلترشکن

استفاده از فیلترشکن همواره یکی از داغ‌ترین موضوعات در خصوص فضای مجازی در ایران است و فیلترینگ تلگرام باعث شده دوباره موضوع استفاده از فیلترشکن داغ شود. در این مطلب تلاش داریم سیاست‌گذاری عمومی در مواجهه با استفاده از فیلترشکن در ایران را نقد کنیم اما برای این کار قبل از هر چیز با هم چند فکت اساسی را مرور می‌کنیم تا برویم سراغ موضوع اصلی این یادداشت: ۱٫ استفاده از فیلترشکن در ایران جرم نیست. ۲٫ طبق بند ۵ از بخش ه فهرست مصادیق محتوای مجرمانه، انتشار فیلترشکن‌ها و آموزش روش‌های عبور از سامانه‌های فیلترینگ نوعی محتوای مجرمانه است. استناد این موضوع به بند الف ماده ۱۵ قانون جرائم رایانه‌ای است. ۳٫ با وجود اینکه بازپرس در دستور قضایی فیلترینگ تلگرام آورده که اعمال مسدودسازی باید به نحوی اجرا شود که محتوای شبکه مذکور با هیچ نرم‌افزاری (اعم از فیلترشکن و نظایر آن) در کشور قابل دسترس نباشد و حتی بیان کرده که تخلف از اجرای این دستور مستوجب تعقیب کیفری خواهد بود، اما ظاهراً از نظر فنی نمی‌توان همه پورت‌های مربوط به فیلترشکن‌ها را به طور دائمی مسدود کرد، زیرا زمینه لازم برای ارائه خدماتی مثل بانک را از بین می‌برد. ۴٫ ظواهر امر نشان‌دهنده این است که با فیلترینگ تلگرام کمتر از نیمی از کاربران دیگر به این محیط دسترسی ندارند و بیش از نیمی از آنها لابد با فیلترشکن به محتوای مورد نظر خود دسترسی دارند. در این شرایط بیایید چند نکته را در این زمینه با یکدیگر بررسی کنیم: الف) استفاده از فیلترشکن غیرقانونی نیست ولی در واقع نوعی رعایت نکردن نظر حاکمیت و حتی شاید در ذهن برخی نوعی مقابله با یکی از تصمیمات آن است. در این صورت آیا صلاح است که نزدیک به ۲۰ میلیون نفر با وجود گذشت ۲۰ روز از زمان آغاز فیلترینگ، با زدن دکمه آغاز به کار فیلترشکن،...