در جست‌وجوی نکات ازدست رفته

تقریباً تمام شرکت‌های بزرگ از ارزش جمع‌آوری، ذخیره و تحلیل داده‌ها مطلع‌اند اما می‌دانیم که فقط کسری از داده‌های تولیدشده مورد استفاده قرار می‌گیرند. طبق تحقیقات منتشرشده توسط Forrester، بیش از ۶۰ درصد داده‌هایی که در کسب‌وکارها جمع‌آوری و ذخیره‌سازی می‌شود هیچ استفاده‌ای به جز ثبت و ضبط شدن ندارد. داده‌های تاریک به ندرت تحلیل می‌شوند و می‌توانند باعث ایجاد شکاف‌های بزرگی در استراتژی سازمان شوند. وقتی هر تعامل و تراکنشی ثبت می‌شود شرکت‌ها باید اولویت‌بندی‌های خود را مشخص کنند و تشخیص دهند که چه داده‌هایی باید به سرعت استفاده شوند و چه داده‌هایی باید برای ثبت و ذخیره در درجه دوم اهمیت قرار گیرند. چنین موضوعی بدان معنی است که بیشتر اوقات داده‌های غیرساختارمند یا نیمه‌ساختارمند مانند گزارش‌های سرور، شبکه، تاریخچه‌ تماس‌ها، داده‌های دستگاه‌ها یا بازخوردهای متنی مشتریان آرشیو می‌شوند و برای مواقع نیاز در آرشیو باقی می‌مانند. قالب‌ها یا سیستم‌های قدیمی نیز داده‌ها را در تاریکی نگه می‌دارند، چون توانایی متصل شدن به ابزارهای مدرن تحلیلی را ندارند و خودشان نیز کارایی‌شان را از دست داده‌اند. سوال این است که چرا باید در داده‌های تاریک کاوش کنیم؟ بسیاری از متخصصان بر این باورند که استفاده‌ عملی از داده‌های تاریک به عنوان عاملی رقابتی در سال‌های آینده مطرح خواهد بود. شرکت‌هایی که بتوانند از این داده‌ها استفاده کنند و این داده‌ها را از تاریکی بیرون بکشند می‌توانند بینش‌هایی درباره‌ پایگاه مشتریان خود کسب کنند که کسب‌وکارهای دیگر فاقد آنها هستند و همچنین می‌توانند اتصالاتی بین قسمت‌های مختلف کسب‌وکار خود برقرار کنند که بازگشت سرمایه‌ بیشتری برای بودجه‌ بازاریابی‌شان خواهد داشت. یکی از این مطالعات پیش‌بینی کرده است که سازمان‌های توانمند در تبدیل داده‌ها به اطلاعات عملکردی تا سال ۲۰۲۰ حدود ۴۳۰ میلیارد دلار سود بیشتری نسبت به رقبای خود کسب خواهند کرد.   بینش‌ها و رویکردها سازمان‌ها می‌توانند نقاط تاریک داده‌ای را تحلیل کنند تا زمینه‌های اطلاعاتی خود را...