اقتصاد توجه در عصر دیجیتال؛ آناتومی یک کلیک

امروز ارزشمندترین کالای جهان چیست؟ نه نفت، نه توان رایانشی هوش مصنوعی و نه بیت‌کوین. اینها عناصر بی‌روحی هستند که بدون توجه انسان ارزشی ندارند. توجه قدرتمندترین و مهم‌ترین منبعی است که همه چیز از تقاضا برای مواد کمیاب گرفته تا سیاست‌های تجارت جهانی را تحریک می‌کند. اگر به هر صورتی حتی با یک تبلیغ ساده در آيفون بتوانید جلب توجه کنید، می‌توانید تنها چند بیت موجود در یک دیتابیس را به نیروی کار فیزیکی، استخراج منبع و نفوذ در امور ژئوپولیتیک تبدیل کنید. زمانی می‌توانید بر جهان فیزیکی چیره شوید که توجه بسیاری جلب خود کنید. مرز کمرنگ‌تر می‌شود سه دهه پیش روش‌های جلب توجه ناکارآمد و کورکورانه بودند: مخابره گسترده و غیرهدفمند از طریق رسانه چاپی، رادیو و تلویزیون. این ابزارها با وجود ناکارآمدی، در بسیج کردن جمعیت‌ها، سازماندهی جوامع به سمت خلق شگفتی‌ها و حتی انسانیت‌زدایی لازم برای جنگ تمام‌عیار موفق بودند. اما اولین گام به سمت بهره‌برداری از توجه با اختراع آیفون و اکوسیستم آن برداشته شد. این اولین مصنوع حقیقی برای ذهن بود که در دسترس عموم قرار گرفت. آیفون تقریباً تمامی انسان‌ها را به یک «سایبورگ همیشه متصل» و غوطه‌ور در یک شبکه جهانی تبدیل کرد. کمتر از ۱۷ سال پس از معرفی آیفون، جهش بعدی با وعده تحول و جوش و خروشی فراتر از تصور از راه رسیده است. جامعه‌ای را تصور کنید که در آن شرکت‌ها ذهن شما را توسعه‌ای از خطوط داده قلمداد می‌کنند و مستقیماً از طریق فعالیت عصبی‌تان به استخراج توجه می‌پردازند تا در قبالش توهم کنترل را به شما بفروشند. جامعه‌ای که واقعیت با بی‌نهایت جهان‌ها، احساسات و تجربیات مصنوعی «تقویت شده» است. باورتان بشود یا نشود، کتاب نورومنسر ویلیام گیبسون که در سال ۱۹۸۴ نوشته شده است، توصیف محتملی از مسیر امروز جامعه ما به دست می‌دهد. حریم خصوصی‌ای در کار نیست و شرکت‌های بزرگ داده را...