ارز دیجیتالی بانک مرکزی برای کم کردن اثر تحریم‌ها؛ مشکل تبادل بین‌المللی تکنولوژی است یا توافقات مالی؟

سوئیفت در ۴۰ سال گذشته به عنوان پیام‌رسان اصلی مالی در ۲۰۰ کشور و حدود ۱۱ هزار موسسه مالی به کار گرفته شده است. شبکه‌ای که در سال ۲۰۱۲، ایران در جریان تحریم‌ها از حضور در آن منع و ۱۰ سال بعد با شروع جنگ اوکراین، روسیه هم کنار گذاشته شد. در کنار کشورهایی مانند ونزوئلا، چین و کره ‌شمالی، تحریم‌های مالی تراکنش‌های بین‌المللی را دچار اختلال کرده و امروزه پروژه‌های مختلفی برای جبران این خلأ از سمت روسیه، چین و ایران در دست پیگیری است. البته بعد از سال‌ها به نتیجه نرسیدن این ایده‌ها، به نظر می‌رسد استفاده از زیرساخت‌های بلاک‌چینی مانند سوپر CBDC به نام mBridge یا استفاده از CBDC مستقل کشورها قرار است مشکل تبادل با جهان را برطرف کند. سوئیفت در سال ۲۰۲۲ روزانه حدود ۴۵ میلیون پیام منتقل کرده است. پرداخت‌های بین‌المللی ویزا، مسترکارت و دیگر روش‌های محبوب از طریق همین شبکه کار می‌کنند و امروزه سوئیفت بازیگر اصلی پرداخت‌های بین‌المللی است. شبکه‌ای که از نظر زیرساختی تنها امکان انتقال امن و دقیق مبادلات مالی را فراهم می‌کند اما اعتبارش وابسته به مشارکت‌کنندگان است که توافق‌ها را ساده و تسویه را تسهیل می‌کند. با این حال در همین سال فروش نفت روسیه به ازای هر بشکه روی ۶۰ دلار محدود شد. در نقطه‌ای که قدرت چانه‌زنی این کشور برای فروش و تبادل با دنیا به حداقل رسید، ایران که ۱۰ سال پیشتر محدودیت‌های اقتصادی شدید‌تری را پشت سر گذاشته بود بیشتر در کانون توجه قرار گرفت. سابقه ایران در دور زدن تحریم‌ها در همین سال توجه روسیه را جلب کرد. در رویداد تکنوبلاک ایران که میزبان هیات روسی بود این جلمه تکرار شد. البته در جریان همین رویداد به مواردی مانند تلاش برای ایجاد شبکه پرداخت مشترک و به نتیجه نرسیدن پروژه‌های قبلی هم اشاره شد که هیات روس دلیل آن را کرونا اعلام می‌کرد....