مرز واقعیت کجاست؟

نوآوری‌های فناوری در دنیای اقتصاد چیز تازه‌ای نیستند و در طول سده‌های مختلف شاهد نمونه‌های مختلفی از آنها بوده‌ایم. آخرین نوآوری در عرصه اقتصاد فناوری‌های مالی یا به اختصار فین‌تک است که گویی قرار است آینده اقتصاد را تغییر دهد. اما همانند همه توسعه‌های نوین این فناوری نگرانی‌هایی در عرصه رگولاتوری ایجاد می‌کند که نباید نادیده‌شان بگیریم. اشکال مختلف فین‌تک فین‌تک در ساده‌ترین سطح خود قرار است محصولات مالی را موثرتر کند و توسعه آنها را با کمترین هزینه گسترش دهد و از این طریق با موسسات مالی سنتی رقابت کند. فین‌تک انواع و اقسام مدل دارد و یکی از گسترش‌یافته‌ترین این مدل‌ها پرداخت‌های آنلاین، کیف‌های پول و ابزارهای پرداخت تحت موبایل است. «پول همراه» یکی از موارد بارز این فناوری به شمار می‌رود. مورد دیگر مدیریت سرمایه‌گذاری با استفاده از مشاوران روباتیک (یادگیری ماشین و هوش مصنوعی) برای برنامه‌ریزی‌های ثروت و امور بازنشستگی است. ما فین‌تک را در عرصه‌های کمک‌های مالی در صندوق‌های سرمایه‌گذاری عمومی و فرصت‌های خصوصی در پلتفرم‌های آنلاین می‌بینیم. فین‌تک همچنین حضوری فعال در امور سپرده‌ها و وام‌ها به‌ ویژه اعطای وام‌های یک‌به‌یک بازار دارد. ارزهای دیجیتالی از جمله بیت‌کوین ظهور کرده‌اند و اهمیت و محبوبیت زیادی یافته‌اند. یکی از بزرگ‌ترین چالش‌ها در حوزه فین‌تک رگولاتوری است. تنظیم فناوری عاملی مهم برای رشد هر نوع صنعت است و امور مالی هم یکی از صنایعی است که قویاً تحت ‌تاثیر رگولاتوری قرار دارد. بسط چارچوب رگولاتوری مطلوب برای فین‌تک وظیفه‌ای دشوار محسوب می‌شود چرا که روش‌های موجود رگولاتوی برای تنظیم این نوع مدل از کسب‌وکار کفایت نمی‌کنند. بازیکنان فین‌تک پویا، متغیر و نوآور هستند و همین موضوع رگولاتوری را سخت‌تر می‌کند. رویکردهای رگولاتوری: از رویکردهای منفعلانه تا فعال در حال حاضر سه رویکرد اصلی برای رگولاتوری فین‌تک در سرتاسر جهان اتخاذ می‌شود. برخی رگولاتورها رویکردی فعال را ترجیح می‌دهند که در آن مشارکتی پایاپای با شرکت‌های فین‌تک...