فاصله‌ای به نام شکاف جنسیتی در سواد دیجیتالی کشورهای در حال‌ توسعه؛ نیمی از جمعیت، پاره‌ای از فرصت‌ها

میزان همه‌گیری دیجیتالی در کشورهای در حال توسعه روشن است: زنان کنار گذاشته شده‌اند. شکاف جنسیتی در سواد دیجیتالی در برخی اقتصادها، فرهنگ‌ها و مناطق خاص مانع از این می‌شود که زنان فرصت‌های یادگیری و چشم‌انداز اقتصادی بهتری داشته باشند. این گزارش سیاست‌گذاری، رابطه بین شکاف سواد سیاسی و عوامل اجتماعی و فرهنگی را سنجش می‌کند. سپس بررسی می‌کند که چرا شکاف‌های سواد دیجیتالی در دوران کودکی شکل می‌گیرند و چگونه اکثر برنامه‌های ارتقای مهارت دیجیتالی نمی‌توانند به موانع ورود زنان به دنیای دیجیتالی رسیدگی کنند. موانع و مشکلات زنان در طیفی از شاخص‌های مربوط به کاربرد و دسترسی به اینترنت از مردان عقب مانده‌اند. بنیاد وب جهان‌گستر کشف کرد که شکاف دیجیتالی جنسیتی بعد از سال ۲۰۱۱ در کشورهایی با درآمد پایین و متوسط زیاد بهبود نیافته است. بر اساس این گزارش، مردان در سطح جهان ۲۱ برابر بیشتر از زنان آنلاین‌اند. این شکاف در کشورهایی که کمترین توسعه‌یافتگی را دارند به ۵۲ درصد می‌رسد. مشکل دسترسی زنان به منابع دیجیتالی به خود این واسطه برنمی‌گردد بلکه به بستر اجتماعی‌ای مربوط می‌شود که در آن زنان حضور دارند. عواملی مانند فقدان عاملیت، نابرابری تحصیلی و خطرناک و ناامن دانستن فضای دیجیتالی برای زنان باعث می‌شوند شکاف دیجیتالی جنسیتی عمیق‌تر شود. این موانع در بخش‌های عرضه و تقاضا و همچنین در زمینه‌های حقوقی و مقرراتی با یکدیگر همپوشانی دارند. برای مثال، هزینه‌های مربوط به اینترنت در بسیاری از کشورها برای زنان و مردان زیاد است. با وجود این، زنان دسترسی نسبتاً کمتری به منابع اقتصادی و استقلال دارند و فقر زمانیِ نسبی‌شان این محرومیت را تشدید می‌کند- به‌ویژه زنان سالخورده‌تری که در مناطق روستایی زندگی می‌کنند و همچنین زنان فقیرتر. علاوه ‌بر این، بازارهای کار و آموزش می‌توانند کلیشه‌های جنسیتی درباره نقش‌ها و مشاغل زنان و مردان را تقویت کنند. در بسیاری از بسترها، آموزش فنی و حرفه‌ای را صرفاً...