پرداختهای دیجیتالی امور مالی کشورها را دگرگون کردند و عرصه رقابت امروز جهانی شده است. در دو دهه گذشته، سازوکار دریافت و ارسال پول بین مردم به حدی تغییر یافته که دیگر نشانی از گذشته باقی نمانده است. این انقلاب در سال ۲۰۰۷ زمانی کلید خورد که m-pesa امکان پرداخت با پیام متنی را برای شهروندان کنیا امکانپذیر کرد. شرکت Alipay در سال ۲۰۱۱ پرداخت از طریق کد QR را در چین راهاندازی کرد و حالا در شهرها جایگزین پول نقد شده است. پس از آن نیز، رابط پرداختهای متحد (UPI) در هند و Pix در برزیل نیز دسترسی به سیستم مالی را در بین قشر ضعیف اقتصادی گسترش داد. گزارش ویژه اکونومیست نشان میدهد استفاده از سکه و اسکناس در جهان به یکسوم کاهش یافته، تجارت الکترونیکی به اوج رسیده و زندگی بدون پرداختهای دیجیتالی تصورناپذیر است. بیشترین سود از آن کشورهایی است که به جای تحمیل قهرمانهای ملی به مردم، آغوش بازی به روی تمام پلتفرمها داشته باشند و امکان همپوشانی آنها را فراهم کنند پس از تحولی که در نحوه استفاده از پول در داخل کشورها رقم خورد، حال رقابت اصلی بر سر تحول در پرداختهای بینالمللی است. حجم مخارج و پرداختهای خرد برونمرزی (از جمله مخارج توریستی) امسال به پنج هزار میلیارد دلار میرسد؛ ارزش پرداختهای تجاری (B2B) هشت برابر این مبلغ است. سه بازیگر بزرگ برای پردازش این جریان عظیم مالی آماده میشوند. سیستم سنتی غرب، از جمله دوقطبی ویزا-مسترکارت و سوئیفت، یک سیستم پیامرسان برای پرداختهای بانکی، بازیگران اصلی این حوزه هستند. چین نیز با اپلیکیشنهای پرداخت، شبکه کارتی، UnionPay و CIPS (جایگزین گرانقیمتتری برای سوئیفت)، مهمترین ستیزهجوی این میدان به شمار میرود. رقابت میان این سه بلوک در حال شدت گرفتن است. علیپی در حال حاضر در ۲.۵ میلیون فروشگاه خارجی پذیرفته میشود. سیستم پرداخت UnionPay، که اکنون بزرگترین شبکه کارت جهان از...
شما وارد سایت نشدهاید. برای خواندن ادامه مطلب و ۵ مطلب دیگر از ماهنامه پیوست به صورت رایگان باید عضو سایت شوید.