در سال ۱۸۸۴، هشت سال پس از اینکه الکساندر گراهام بل و توماس واتسون اولین تماس تلفنی جهان را برقرار کردند، جان آستورِ کارآفرین پیشبینیهایش را برای قرن بیست و یکم منتشر کرد. در کنار پیشبینیهای بیمارگونهای مثل جادههای فولادی و کشف نیروی ضدگرانش تماسهای ویدئویی نیز جزو این پیشبینیها بودند. آستور در اثر تاریخ آیندهاش مینویسد: «تلفنها آنقدر پیشرفت کردهاند که در هر نقطه از جهان هر کسی میتواند با صدایی رسا و طبیعی با دیگری حرف بزند، این سیمها در آینده به بشر امکان میدهند در کنار صدا تصویر خود را نیز منتقل کنند.» با کنار گذاشتن عبارت سیم این پیشبینی امروزه به وقوع پیوسته است. اولین تماس ویدئویی در سال ۱۹۲۷ در آزمایشگاه AT&T با اتاقی مملو از تجهیزات برقرار شد. غرفههای تماس ویدئویی از دهه ۷۰ باب شدند و در اوایل دهه ۹۰ میتوانستید یک تلفن ویدئویی را با قیمتی حدود هزار دلار بخرید. در مرحله بعد نرمافزارها و پهنای باند گستردهتر راه را برای تماسها و کنفرانسهای ویدئویی عریضتر کردند و هر کس با داشتن اتصال اینترنت مطلوب و دستگاهی کابلی میتوانست به این فناوری دست پیدا کند. امروزه اگر بخواهید خرید کنید یا از دوستی راهنمایی بخواهید، تنها راهتان تماس ویدئویی است. اگر قرار است مشاوره یا مصاحبهای با چندین نفر در نقطه دیگری از جهان انجام دهید، میتوانید تماسی چهرهبهچهره بدون اینکه از پشت میز کارتان بلند شوید برقرار کنید. حتی برخی مواقع برنامههایی مثل فیستایم هزینه کمتری نسبت به یک تماس معمولی صوتی دارند. در همین حال تماسهای تیمی ویدئویی هنوز به پیشرفت لازم دست نیافتهاند، چرا که هنوز هم با مسائلی مثل تاخیر در انتقال، گرافیک نامطلوب و کاهش باتری در چند دقیقه مواجهاند. تیم زاپیِر (Zapier) به عنوان یک تیم کاملاً راه دور از کنفرانسهای ویدئویی برای برگزاری جلسات تیم، اشتراک ایدهها و نظارت افراد بر یکدیگر استفاده میکند. ما...