پایان دموکراسی

تاسیس سه تشکل جدید طی چند هفته در حوزه فناوری اطلاعات در تابستان امسال به تدریج اخبار را از حالت خبری خارج کرد و به آن کمی رنگ‌مایه طنز داد. ابتدا جمعی شورشی از منتقدان کمیسیون نرم‌افزار سازمان نظام صنفی رایانه‌ای که در میان آنها چند چهره آشنا و قدیمی هم به چشم می‌خورد انجمن کارفرمایی شرکت‌های نرم‌افزاری را با تخلص «آشنا» تاسیس کردند که آب ‌سردی بر پیکر بزرگ‌ترین تشکل مدعی ریاست سازمان ریخت. در گروه‌های تلگرامی و جمع‌های خودمانی این نیم دوجین اعضای هیات مدیره جدید با تلخ‌ترین زبان‌ها خائن و خوارج خوانده شدند. هنوز گرد و غبار تسویه‌‌حساب‌های قدیمی فرو ننشسته بود که اتحادیه کشوری کسب و کارهای مجازی در میان بهت ریش‌سفیدان سازمان تاسیس شد که می‌شد نام مدیران کسب و کارهای جوانی مانند دیجی‌کالا و اسنپ را در میان هیات مدیره نامتقارنش دید. بسیاری دست یکی از صندوق‌های ذی‌نفوذ را که رقابتی تاریخی با سازمان دارد پشت دبیرخانه این تشکل بسیار حیاتی می‌دیدند، هرچند قابل انکار نیست پشتوانه آنها قانون یک قرنی اصناف و در همان قدم اول توانمند‌تر از سازمان پرسر و صدا، دست‌کم روی کاغذ، بودند. نطفه این تشکل درست زیر چشمان سازمان در کمیسیون الکن تجارت الکترونیکی‌اش بسته شده بود و آنها حتی مانع این عشقبازی صنفی هم نشده بودند. بعد از نرم‌افزاری‌ها استارت‌‌آپ‌ها هم ظرف‌شان را جدا کرده بودند. سازمان نظام صنفی به عنوان نهادی که با بیش از ۱۰ هزار عضو در سراسر کشور یک دهه است می‌کوشد تنها نقطه تعامل دولت با بخش خصوصی فاوا باشد شتاب‌زده آرایش نظامی به خود گرفت. رؤسایش به رسانه‌ها شتافتند و تا یک قدمی تکفیر دو تشکل جدید پیش رفتند، اما درست در میانه همین کوبیدن بر طبل جنگ بود که جناح جدید در میانه نبرد باز شد. انجمن صنفی شرکت‌های نمایش ویدئوی آنلاین VOD و IPTV هم بی‌سر و صدا تاسیس شد...