کاربرد هدفمند هوش مصنوعی در زمینه خیر عمومی بهتازگی در کانون توجه قرار گرفته است. بخشهای زیادی به این رشته جذب شدهاند؛ از جمله خیریهها، برنامههای دانشگاهی، بورس دانشگاهی، کارگاهها و کنفرانسها. نتایج برخی مطالعات اخیر حاکی از آن است که استفاده از هوش مصنوعی برای خیر عمومی مزایای بالقوهای دارد. عفو بینالملل و ElementAI نشان دادند هوش مصنوعی چگونه میتواند به مجریهای انسانی آموزشدیده کمک کند تا سوءاستفاده آنلاین علیه زنان را در توییتر شناسایی کنند. همچنین از تصاویر ماهوارهای برای پیشبینی فقر و شناسایی روستاهای تخریبشده در مناطق جنگی استفاده میشود. همکاری یادگیری ماشین و دانشمندان هواشناسی رشته انفورماتیک آبوهوا را به وجود آورده است و ابزاری پیشبینانه و تفسیری محسوب میشود. بهبود زیرساخت داده و فناوری هوش مصنوعی میتواند مجموعه متنوعتری از راهکارها را به وجود آورد. این مجموعه پروژهها که گاهی منزوی هستند در نهایت ابرپروژههای متعددی را ایجاد کردهاند. برای مثال، برنامه آکسفورد در سال ۲۰۱۹ راهاندازی شد تا یک پایگاهداده برای پروژههای هوش مصنوعی در زمینه اهداف توسعه پایدار (SDG) یا Sustainable Development Goals فراهم شود. این پایگاهداده وقتی راهاندازی شد، از تحقیق رسمی درباره ویژگیهای پروژهها، عوامل موفقیت، تقسیمبندیهای جغرافیایی، شکافها و همکاریها پشتیبانی کرد. این ابرپروژهها میتوانند به تجمیع تجربه و انتقال دانش بین پروژههای هوش مصنوعی برای اهداف پایدار کمک و همچنین ارتباطهایی بین گروهها و سازمانهای دارای اهداف مکمل برقرار کنند. با وجود این خوشبینی، چالشهای فنی و سازمانیای وجود دارند که کاربرد موفقیتآمیز هوش مصنوعی و یادگیری ماشین را دشوار میکنند. برخی از این مسائل عمیقاً ریشه در فرهنگ فناوری و فقدان آشنایی با ابعاد غیرفنی مشکلات دارند. البته فناوری برای خیر عمومی تاریخ طولانی دارد؛ از جمله ۳۰ سال فناوری اطلاعات و ارتباطات برای توسعه (ICT4D). همه راهکارهای فناوری که قصد دارند تاثیر اجتماعی مثبتی بگذارند لزوماً موفق نمیشوند و درسهایی برای آموختن به ما میدهند. مهم است...
شما وارد سایت نشدهاید. برای خواندن ادامه مطلب و ۵ مطلب دیگر از ماهنامه پیوست به صورت رایگان باید عضو سایت شوید.