مرور انتخابات دوره هفتم نصر تهران روی دور تند: سرآمدان پیروز در برابر هم‌آفرینان شکست

انتخابات دوره هفتم سازمان نظام صنفی رایانه‌ای استان تهران در شرایطی برگزار شد که در هفته‌های پایانی دو ائتلاف اصلی برای نبرد بر سر نصر هفتم در مقابل یکدیگر قرار گرفته بودند: یکی هم‌آفرینی صنفی از دل هیات‌رئیسه پر‌جنجال دوره ششم و دیگری سرآمد با حمایت بخش اعظمی از بنیان‌گذاران سازمان موسوم به پدرخوانده‌های صنفی. سرآمد، ائتلافی که در نهایت پیروز از میدان خارج شد، با سرلیستی علی حکیم‌جوادی، مدیرعامل وقت هلدینگ فناوری بانک صادرات و اولین رئیس سازمان فناوری اطلاعات ایران در دولت دوم احمدی‌نژاد، پا به میدان گذاشت تا ضعف بزرگ دوره ششم نصر تهران را پوشش دهد، یعنی معرفی فردی قدرتمند برای ریاست سازمان نظام صنفی رایانه‌ای کشور. هدف خیلی ساده این بود که حکیم‌جوادی پس از انصراف در میانه دوره قبل این بار آن‌قدر در بازی بماند که تبدیل به خط وحدت میان لیست‌ها و شاید سرلیست اصلی شود. این ائتلاف، افراد باتجربه دیگری از جمله مسعود شکرانی و بهناز آریا را در خود جای داده بود و به نظر می‌رسید از حمایت افراد باسابقه‌ صنف مانند امیرحسین سعیدی نائینی، اولین رئیس نصر کشور و به‌ویژه ناصر سعادت رئیس دوره چهارم سازمان برخوردار بودند. سعیدی نائینی چند روز پیش از انتخابات دوره هفتم در یادداشتی که در اختیار پیوست قرار بوده بود با همان زبان تند و تیز همیشگی خود به طور تلویحی از فردی که مانع اتحاد در صنف است انتقاد کرد و او را به شخصی تشبیه کرد که خود را سلیمان می‌داند و «اسلام» و «سعادت» از یاد برده است. او به طور غیرمستقیم اما واضحی حکیم‌جوادی را برای ریاست نصر کشور توصیه کرده و با همان لحن کنایی مشهور خود از داوطلبان خواسته بود فردی حلیم و حکیم را که هر دو دسته قبول دارند به ریاست نصر تهران انتخاب کنند تا سپس رئیس نصر کشور شود. سعیدی نائینی در بخش دیگری...