پشت‌ پرده یک قانون قدیمی

حضور شركت‎های خارجی در ایران، پس از توافق هسته‌ای، رشد چشمگیری داشته است. این موضوع می‌تواند به طور مستقیم در افزایش سرمایه‌گذاری خارجی کشور خود را نشان دهد، اما ادامه این روند و بهبود شاخص‌های مربوط، نیازمند کاهش ریسک سرمایه‌گذاری در این زمینه است. یکی از ریسک‌های موجود در هر محیط برای سرمایه‌، ریسک حقوقی است که متاسفانه در کشور ما توجه اندکی به آن می‌شود. در محیط فناوری اطلاعات و ارتباطات هم میزان و دامنه این ریسک‌های حقوقی کم نیست. در این مطلب یکی از مقررات قدیمی در حوزه فناوری اطلاعات را مورد ارزیابی قرار خواهیم داد. مقرره‌ای که بدون نسخ ضمنی یا صریح می‌تواند در حکم مانعی برای سرمایه‌گذاری در زمینه ارتباطات و فناوری اطلاعات کشور باشد. مصوبه‌ای که از آن صحبت می‌کنیم مقرره‌ای تحت عنوان «چارچوب کلی سیاست و ضوابط فعالیت شرکت‌های کامپیوتری خارجی در ایران» است که در تاریخ 31 تیرماه سال 1371 توسط شورای عالی انفورماتیک تصویب و از سوی سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کشور ابلاغ شده است. با جست‌وجو در سامانه‌های مختلف، قانونی مبنی بر نسخ ضمنی یا صریح این مصوبه به دست نیامد. صرفاً در سایت «سازمان تجاری‌سازی فناوری و اشتغال دانش‌آموختگان جهاد دانشگاهی» مطلبی تحت عنوان قانون عدم نیاز به اخذ مجوز ثبت شرکت کامپیوتری وجود دارد که بر مبنای آن «بر اساس تصميمات متخذه ثبت شركت كامپيوتري از تاريخ 26/5/76 به بعد نياز به اخذ مجوز از دبيرخانه شوراي عالي انفورماتيك را نداشته و متقاضيان مي‌توانند بدون كسب مجوز نسبت به ثبت شركت اقدام و پس از ثبت براي احراز صلاحيت و طبقه‌بندي شركت خود به اين دبيرخانه مراجعه و بر اساس ضوابط اقدام نمايند». با این حال این متن قانونی نیز حتی در صورت صحت انتساب به یک مرجع قانونی، با توجه به الفاظ آن، در مورد شرکت‌های داخلی کامپپوتری است، ضمن اینکه دبیرخانه شورای عالی اطلاع‌رسانی کتابی تحت عنوان...