شبکه ارتباط داده، رگ‌های نظام بانکداری امروز

بعد از پیدایش شبکه‌های انتقال صدا که امکان ارتباط محاوره‌ای را برای انسان میسر کرد، استفاده از این زیرساخت جهت انتقال داده‌ها طرح شد و انسان توانست داده‌ها را از این راه، از یک نقطه و مکان به نقطه و مکان دیگری انتقال دهد. با پیدایش شبکه TCP /IP توسط دپارتمان دفاع ایالات متحده آمریکا در اوایل دهه 1960 هجری میلادی، که اساساً بر محور انتقال داده طراحی شده‌اند، گسترش و سرعت کاربردهای تجاری، فنی، پزشکی و مهندسی را شاهدیم. اما با گسترش این شبکه هنوز کاربردهایی به ویژه در نظام بانکی از روش انتقال داده از طریق شبکه انتقال صدا استفاده می‌کنند، از جمله کارتخوان‌های فروشگاه‌ها که تراکنش‌های خرید را با استفاده از شبکه ارتباطی تلفن ثابت به مرکز پردازش آن منتقل می‌کنند. با پیدایش بانکداری الکترونیکی و استفاده از دریچه‌های ارائه خدمات بانکی مانند خودپردازها (ATM)، تلفن بانک‌ها، کارتخوان‌های فروشگاهی (EFT-POS)، اینترنت و تلفن همراه که زیرساخت ارتباطی داده‌ها جزو لاینفک آن است، بدون یک زیرساخت متداوم و مطمئن ارتباطی داده‌های امروزه ارائه این‌گونه خدمات بانکی میسر نیست. اگر شبکه ارائه خدمات بانکی را همانند انسان تصور کنیم، شبکه ارتباطی در آن همانند رگ‌های بدن انسان است. با افزایش ارائه خدمات بانکی همواره این صنعت از وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات مطالباتی داشته و دارد، مطالبات نظام بانکی کشور که در سه دهه پیش با ارتباط 19600 bps (Bit Per Second) برای هر شعبه مناسب بوده شروع شده و امروزه این نیاز برای کاربردهای فعلی شعب به دو مگابیت رسیده است. شروع بانکداری الکترونیکی در کشور را می‌توان با «طرح بهینه‌سازی و استانداردسازی عملیات بانکی، اتوماسیون واحدها و ایجاد شبکه اختصاصی مخابراتی در سیستم بانکی» بیان کرد. این طرح توسط دکتر محسن نوربخش (روحشان شاد) وزیر امور اقتصادی و دارایی ارائه و در دویست و بیست و چهارمین جلسه مجمع عمومی بانک‌ها مورخ 24/11/1371 تصویب شد. اهداف این...