۹ آبان ۱۴۰۳
چرا فناوری کلاندادهها در ایران بازار چندانی پیدا نکرده است
گذار از مردابهای اطلاعاتی
«صنعت آیتی بیش از دنیای مد زنان مدام با تغییر ذائقهها متحول میشود.» شاید همین جمله ریچارد استالمن پدر دنیای متنباز کافی باشد تا بفهمیم چرا زنان به مباحث مد و سطوح بالاتر فناوری، بیش از حوزههای زیرساختی آن علاقه نشان میدهند. مبحث کلاندادهها هم از این وضعیت مستثنی نیست و به دلیل تحولات سریع آن، زنان تمایل بیشتری برای فعالیت در آن دارند. این موضوع به وضوح در ترکیب میزگرد ما با برخی از صاحبنظران و فعالان این حوزه هم نمایان بود، میزگردی که در آن سعی کردیم وضعیت بازار کلاندادها را از زبان کسانی بشنویم که در کوره کار و عمل این حوزه پختهاند و به خوبی با نقاط ضعف و قوت آن آشنایی دارند.
مقوله کلاندادهها در بسیاری از سازمانهای بزرگ کشور بیشتر در حد یک اسم یا یک ژست باقی مانده است. سازمانهایی نیز که قدری جدیتر در این حوزه فعالیت کردهاند به ندرت از فاز تحقیق و توسعه پیش رفتهاند. به نظر شما چرا چنین جهشی در ایران رخ نداده است؟ لیلی میرطاهری: در ایران بسیاری از دانشگاهها و صنایع از کلاندادهها صحبت میکنند، اما نتیجه قابل توجهی که برای افراد کارایی داشته باشد چندان به چشم نمیخورد. همانگونه که در دورههای مختلفی مبحث محاسبات ابری، محاسبات گرید، اَبَر رایانش ملی و سیستمعامل ملی را مطرح کردند، حالا از کلاندادهها سخن میگویند. علت این نوع رویکرد به خصوص از سمت دولتیها این است که بتوانند برای یک پروژه جدید بودجهای تامین کنند، اما در نهایت همین بودجه یا صرف پروژههای نیمهتمام قبلی میشود یا در سیستم به هدر میرود. یکی از دلایل این وضعیت سوءمدیریت است و دلیل دیگر ناآشنایی و بینیازی. اساساً باید ببینیم آیا در ایران به کلاندادهها نیاز داریم؟ در ایران هنوز نمیدانیم چه خروجی خاصی را در هر پروژه جدید دنبال میکنیم و قصد داریم چه مسالهای را حل کنیم. اگر اینها را بدانیم میتوانیم هدفگذاری درستی انجام دهیم و در نهایت با یک برنامهریزی مدون و مشخص به آن هدف برسیم. به نظر میرسد اهمیتی برای داده و پردازش آن...