چرا شرکت‌های فناوری آمریکایی سراغ خارج از کشور می‌روند؛ کابوس نیروی کار

شرکت‌های آمریکایی به ‌طور روزافزون شغل‌هایی را به خارج از کشور منتقل می‌کنند که قبلاً در ایالات متحده مستقر بودند زیرا مهاجرت به این منطقه سخت‌تر و دورکاری راحت‌تر می‌شود. بیشتر کارکنان تک در چند سال اخیر با مزایای دورکاری آشنا شده‌اند. سوالی که دورکاری پیش می‌کشد این است که آیا کار در خانه باعث می‌شود کارکنان جانشین‌پذیر باشند. وقتی تغییر شغل صرفاً مستلزم ورود به سیستم شرکت جدید است و رئیس ممکن است هرگز شخصاً کارمندان را نبیند، این نگرانی به وجود می‌آید که دورکاری به شرکت‌ها اجازه دهد افرادی با حقوق کمتر را جانشین کارمندان دورکار جاری کنند- شاید حتی در سطحی بین‌المللی. متخصصان می‌گویند این نگرانی مبنای عقلانی دارد و سال‌های اخیر نشان داده‌اند صنعت فناوری آمریکا به ‌طور روزافزون به خارج از کشور منتقل می‌شود؛ به‌ویژه به هند، کانادا، بریتانیا و استرالیا. دیک برک، مدیر ارشد اجرایی انووی گلوبال، شرکت خدمات مهاجرت، می‌گوید: «با بیشترین تقاضا در سطح جهانی مواجهیم. این موضوع را در کسب‌وکار خودمان می‌بینیم. گروه جهانی‌مان در انووی به ۵۰ نفر می‌رسد. پنج سال پیش صرفاً پنج نفر بودیم. و دلیلش این است که مشتری‌ها واقعاً از نظام ایالات ‌متحده خسته شده‌اند. به کارمند نیاز دارند و با دورکاری مشکلی ندارند.» استخدام از جایی دیگر همه می‌دانند که نظام مهاجرت ایالات ‌متحده معیوب است. فرایند طاقت‌فرسا و دسترسی محدود به ویزا مانعی است که شرکت‌ها و کارکنان متولد خارج از این کشور همواره با آن دست‌وپنجه نرم می‌کنند. به‌ویژه صنعت فناوری وابستگی شدیدی به ویزاهای کاری دارد؛ مانند ویزای مشهور H-1B. این کار برای جذب استعداد مورد نیاز در رشته‌های تخصصی و رقابتی مانند مهندسی و علوم کامپیوتر ضروری است. رهبران تک مانند مارک زاکربرگ، مدیر اجرایی ارشد متا، و ساتیا نادلا، مدیر اجرایی ارشد مایکروسافت، از دیرباز طرفدار اصلاح نظام H-1B بوده‌اند تا به استعدادهای بیشتری امکان دهند در ایالات ‌متحده کار...