ذره‌بین حقوقی بر نظام مجوزدهی تا نظارت؛ با تاکید بر داده‌های حوزه صوت و تصویر؛ مجوزی برای تمام فصول

امروز تکرار دیروز نیست و نخواهد بود چراکه هر روز نیازهای ما در حال افزایش است و خدمات دیروز پاسخگوی نیازهای امروز نیست. با همه این دغدغه‌های رنگارنگ و گاه بدرنگ، حضور هنر بر سر سفره و نیازمندی روح بشر به نوازش آن بر همگان مبرهن است. شما با شنیدن و تماشای زیبایی‌ها روح‌تان جان دوباره می‌گیرد و این جان تازه حاصل از جادوی هنر است. امروزه هنر را از مناظر گوناگون تقسیم‌بندی و واکاوی کرده‌اند اما مناسبت این یادداشت حضور و وجود نهادهای نظارتی متعدد بر هنر صوت و تصویر است، نهادهایی که شاید آن‌قدر قدرت داشته باشند که جادوی هنر را تبدیل به سحری کنند که نه تنها نوازش‌گر روح نباشد بلکه به‌سان سوهانی بر روان بشری عمل کند. نظم حقوقی بر هر پدیده‌ای که حاکم باشد نمی‌توان گفت کارکرد آن پدیده اخلاقی یا شرعی و... است بلکه می‌توان مدعی بود تنها نظمی بر آن حاکم می‌شود که در بهترین حالت مسیر مشخصی دارد و قابل بررسی و نظارت است. نظم حقوقی و به تبع نظارت بر هنر نیز از حاکمیت قانون و چارچوب‌بندی مستثنی نبوده اما این حاکمیت قانون نباید تا جایی پیش برود و اختیار داشته باشد که به بهانه حضور قوانین و مقررات دیگر هنر از ذات آزادمآبانه خود خارج و هر هنرمند از خلق هر یک از آثار هنری زاده ذوق خویش منصرف شود. پس شایسته یادآوری است که نظارت، تقنین و تمام آنچه به قانونمداری یک جامعه مرتبط است از هنر مراقبت می‌کند تا دستخوش نابودی نشود، اما این امر به معنای آسیب زدن به هنر نیسن و حق‌ها و آزادی‌ها در اثنای نظارت ذوب و تبخیر نمی‌شوند. ماهیت مجوز در ابتدا شایان ذکر است در بحث مجوزدهی ابتدا باید توضیحاتی در خصوص چیستی مجوز بیان شود. در تعریف مجوز تعریفی عام وجود دارد؛ هرگونه اجازه و اختیاری را که برای ارائه یک...