شکوفایی اکوسیستم بانکداری باز

قبل از پرداختن به موضوع بانکداری باز لازم است کمی با مفهوم API آشنا شویم. API (مخفف کلمه Application Programming Interface) مجموعه‌ای از دستورات توافق‌شده‌ای است که برنامه‌های کامپیوتری را قادر می‌کند با یکدیگر ارتباط برقرار کنند. APIها از الگوی Call & Response (فراخوانی و پاسخ) استفاده می‌‌کنند؛ به این صورت که یک برنامه، API را فراخوانی می‌کند و برنامه دیگر پاسخ می‌دهد. یک API بسیاری از ویژگی‌های ارائه‌شده از سوی سرویس‌دهنده را پوشش می‌دهد که به صورت End Point قابل ارائه است. انواع API در بانکداری باز Read-Only: فقط امکان بازیابی اطلاعات مالی از سوی شخص ثالث وجود دارد (سرویس AIS - Account Information Services)؛ مانند سرویس‌های تطبیقی Read-Write: به کاربر اجازه می‌دهد تغییرات را در داده‌های حساب بانکی خود وارد کند (سرویس PIS - Payment Initiation Services که به کاربر اجازه می‌دهد از طریق شخص ثالث پرداخت‌ها را از حساب بانکی خود به حساب دیگری انجام دهند)؛ مانند سرویس‌های انتقال وجه. کاربردهای رایج بانکداری باز: ۱) ابزارهای مدیریت مالی شخصی (PFM مخفف کلمه Personal Financial Management) ابزارهای بودجه‌بندی ابزارهای مدیریت ثروت ابزارهای برنامه‌ریزی ۲) آنبوردینگ مشتری استفاده از داده‌های ذخیره‌شده از سوی بانک برای تکمیل خودکار فرم‌های ورود به سایر محصولات مالی ارائه تجربه کاربری یکپارچه ۳) ارزیابی اعتبار اعتبارسنجی افراد حقیقی و حقوقی بر اساس رفتار مالی ایشان، این سرویس برای موسسات مالی وام‌دهنده بسیار مهم است. در کنار API‌های Read-Only، API‌های Read-Write امکان ایجاد یک کانال پرداخت را به کاربر می‌دهند تا از طریق آن به بانک دستور دهد پول را از حساب خود به حساب دیگری منتقل کند. در ابتدایی‌ترین حالت، این فرایند شامل سه مرحله است: ۱) انتقال اطلاعات مربوط به جزئیات پرداخت (شامل مبلغ، حساب مقصد، توضیحات و...) ۲) اعطای مجوز به بانک کاربر از طریق API ۳) دریافت مجوز از سوی بانک و پرداخت تلاقی بانکداری باز و BNPL در سراسر جهان،...