دردسرهای سرزمین بازی

بازی‌های دیجیتالی قریب به یک دهه است که حضور نسبتاً جدی‌ای را در کشور پشت سر می‌گذارد. این رسانه سرگرمی، که می‌توان آن را هنری تکنولوژیک نیز نامید، علاوه بر اینکه ابزار سرگرم کردن اقشار سنی مختلف است، یکی از عرصه‌های جدید کسب و کار دیجیتال به شمار می‌رود که در میان سایر صنایع خلاق جذابیت بیشتری دارد، صنعت جوانی که طی سال 2016 در جهان، تعداد 1/2 میلیارد نفر کاربر داشته و مبلغ کل درآمد آن نیز 6/99 میلیارد دلار بوده است (گزارش مرکز نیوزو ). محاسبات هزینه منفعت و حاشیه نسبتاً ایمن سوددهی محصولات نوآورانه و جذاب در این صنعت، سرمایه‌گذاران هوشمندی را به سمت هزینه کردن وقت، تخصص و بودجه به سوی این صنعت راهی کرده است. مضاف بر اینکه غنای رسانه‌ای این ابزار سرگرمی در مقایسه با سایر رسانه‌های سنتی، پای دولت‌ها، مراکز تجاری، موسسات آموزشی و بهداشتی را نیز به این میدان گشوده است تا از آن برای اهداف سیاسی، فرهنگی، تجاری و تبلیغاتی، آموزشی و بهداشتی و غیره بهره برند. در ایران نیز گسترش ایده‌های تجارت الکترونیکی و فناوری اطلاعات و همچنین ضریب نفوذ 80 درصدی اینترنت از یک سو و اقبال ایرانی‌ها به انجام بازی‌های دیجیتال برای سرگرم کردن خود از سویی دیگر، زمینه شکل‌گیری اکوسیستمی به نام بازی‌های دیجیتالی را مهیا کرده است. طبق جدیدترین پژوهش‌های صورت‌گرفته در مرکز مطالعات بازی‌های دیجیتال (دایرک) در سال 94 که با عنوان «گزاره برگ بازی‌های دیجیتال در سال 1394» منتشر شده است، ایران دارای 23 میلیون بازیکن بازی‌های دیجیتال است که به طور متوسط در هر روز 79 دقیقه بازی می‌کنند. در ادامه به بخش‌های مختلف این گزارش، که نمایی از اکوسیستم بازی‌های دیجیتال در کشور را بازگو می‌کند، اشاره می‌شود. بخش تولید شرکت‌های ثبت‌شده بازی‌سازی در ایران طی سال 94، بالغ بر 116 شرکت هستند که در 18 استان کشور مشغول فعالیت‌اند. البته لازم...