سایت آموزشی codeinfarsi.org برای کاربران ایرانی تحریم شد
سایت آموزشی codeinfarsi.org hk دیگر در دسترس نیست و بهدلیل قرار گرفتن در سیاستهای تحریمی…
۲۷ شهریور ۱۴۰۳
۱۰ خرداد ۱۴۰۲
زمان مطالعه : ۱۲ دقیقه
تاریخ بهروزرسانی: ۹ خرداد ۱۴۰۲
هوش مصنوعی (AI) یا Artificial Intelligence، از به روزترین و پرطرفدارترین مفاهیم فناوری به حساب میآید. دلیل این رونق نوآوریها و پیشرفتهای سریع آن در سالهای اخیر و به طور ویژه در یک سال گذشته است. در این مطلب مفاهیم اولیه و مبانی هوش مصنوعی را مرور میکنیم.
هوش مصنوعی (AI) شامل توانایی یک ماشین برای انجام عملکردهای شناختی مانند انسان است. این تواناییها شامل درک، یادگیری، استدلال و حل مسائل هستند.
امروزه هوش مصنوعی تقریباً در تمامی صنایع کاربرد دارد. شرکتهایی که در حال توسعه آن هستند، در واقع از نوعی برتری تکنولوژیک برخوردارند.
اگر یک کسب و کار از هوش مصنوعی برای فعالیتهای تیم بازاریابی خود استفاده کند، میتواند با خودکارسازی انجام وظایف روزمره و تکراری، بهرهوری تیمی را افزایش دهد. مثلا تیم فروش میتواند از صرف زمان و انرژی برای انجام وظایف زمانبر اجتناب کند. به جای آن چنین کارهایی را به هوش مصنوعی بسپارد و بر روی ایجاد روابط با مشتریان، تبدیل مشتریان بالقوه به بالفعل و غیره تمرکز کنند.
به عنوان مثال فرض کنید یک شرکت از AI در سرویس مکالمات خود استفاده کند. در این صورت تماسهای تلفنی تیم فروش توسط هوش مصنوعی ضبط، رونویسی و تجزیه و تحلیل میشود. بنابراین مدیر فروش میتواند از تجزیه و تحلیل و توصیههای ارائه شده برای تدوین یک استراتژی فروش موفق استفاده کند.
به طور خلاصه، هوش مصنوعی نوعی فناوری پیشرفته را برای مدیریت دادههای پیچیدهای فراهم میکند که انسان قادر به کنترل آن نیست. AI مشاغل اضافی را خودکارسازی میکند و به کارمندان امکان میدهد تا تمرکز خود را بر انجام کارهای سطح بالا و دارای ارزش افزوده صرف کنند. به علاوه هنگامی که به مرحلهی صرفه به مقیاس برسد، با کاهش هزینه و افزایش درآمد نیز مواجه میشویم.
هوش مصنوعی واژهی جدیدی محسوب نمیشود و در گذشته هم کاربرد داشته است. در سال ۱۹۵۶، برخی دانشمندان پیشتاز در عرصههای مختلف علمی شروع به کار بر روی یک پروژه تحقیقاتی در مورد AI کردند. چهار دانشمند برجسته به نامهای جان مک کارتی (کالج دارتموث)، ماروین مینسکی (دانشگاه هاروارد)، ناتانیل روچستر (IBM) و کلود شانون (آزمایشگاههای تلفن بل) رهبری پروژه را بر عهده داشتند.
سال نوآوری/ نقطه عطف
۱۹۲۳ کارل چاپک با نامگذاری رباتهای جهانی راسوم (Rossum’s Universal Robots) برای اولین بار از کلمه «ربات» در زبان انگلیسی استفاده کرد.
۱۹۴۳ پایهگذاری شبکههای عصبی انجام شد.
۱۹۴۵، آیزاک آسیموف، فارغ التحصیل دانشگاه کلمبیا، از اصطلاح رباتیک استفاده کرد.
۱۹۵۶ جان مک کارتی برای اولین بار در اولین ارائه در مورد هوش مصنوعی در دانشگاه کارنگی ملون از این اصطلاح استفاده کرد.
۱۹۶۴ نتایج پایاننامه دنی بابرو در MIT نشان داد که چگونه کامپیوترها قادر به درک زبان طبیعی (زبانهای انسان در مقابل زبانهای مصنوعی مانند زبان ماشین) هستند.
۱۹۶۹ دانشمندان مؤسسه تحقیقاتی استنفورد رباتی دارای قدرت حرکت و حل مسأله به نام Shakey را توسعه دادند.
۱۹۷۹ اولین وسیله نقلیه خودکار قابل کنترل توسط کامپیوتر در جهان به نام Stanford Cart ساخته شد.
۱۹۹۰ رونماییهای با اهمیت در مورد یادگیری ماشین
۱۹۹۷ برنامه شطرنج Deep Blue، قهرمان آن زمان شطرنج جهان، گری کاسپاروف را شکست داد.
۲۰۰۰ ربات تعاملی با کارکرد حیوان خانگی به بازار عرضه شد. این ربات که توسط دانشگاه MIT و با نام Kismet ساخته شد، قابلیت نشان دادن احساسات در چهره را داشت.
۲۰۰۶ هوش مصنوعی وارد دنیای کسب و کارها شد و شرکتهایی مانند فیسبوک، نتفلیکس و توییتر شروع به استفاده از آن کردند.
۲۰۱۲ گوگل یک اپلیکیشن اندرویدی با نام گوگل نو (Google now) با قابلیت انجام پیشبینی برای کاربر ارائه داد. در واقع گوگل اطلاعاتی به کاربران ارائه میداد تا بر اساس عادتهای سرچ و سایر عوامل، اطلاعات مورد نیازشان را پیشبینی کنند.
۲۰۱۸ «پروژه مناظرهکننده» ارائه شده توسط IBM در مورد موضوعات پیچیده با دو استاد مناظره بحث کرد و عملکرد فوقالعادهای از خود ارائه داد.
اهداف اصلی هوش مصنوعی شامل موارد زیر است.
برخی از زیرشاخههای مهم هوش مصنوعی را بررسی میکنیم.
سه نوع اصلی هوش مصنوعی وجود دارد که مبتنی بر قواعد، درخت تصمیم و شبکههای عصبی هستند. سایر انواع هوش مصنوعی شامل محدود، عمومی و غیره را نیز در ادامه به صورت مختصر توضیح میدهیم.
بیشتر وسایل ما شامل گوشیهای هوشمند، گجتهای روزانه یا حتی اینترنت از AI استفاده میکنند. در بسیاری موارد، هوش مصنوعی و یادگیری ماشین توسط شرکتهای بزرگی که میخواهند آخرین نوآوری خود را اعلام کنند، به جای هم استفاده میشوند. با این حال، این دو مفهوم از برخی جهات متفاوت هستند.
هوش مصنوعی علم آموزش ماشینها برای انجام وظایف انسانی است. این اصطلاح در دهه ۱۹۵۰ ابداع شد، زمانی که دانشمندان شروع به بررسی در مورد امکان حل مشکلات به تنهایی توسط کامپیوترها کردند.
AI کامپیوتری است که به آن ویژگیهایی شبیه انسان داده شده است. در واقع هوش مصنوعی با الهام از مغز انسان به برآورد و محاسبه دنیای اطراف ما میپردازد. بنابراین میتوان از آن به عنوان دانش پیشرفتهای نام برد که استعدادهای انسان را تقلید میکند.
یادگیری ماشین زیرمجموعهای متمایز از AI است که ماشین را برای یادگیری آموزش میدهد. مدلهای یادگیری ماشین به دنبال الگوهایی در دادهها میگردند و سعی میکنند مطابق با آن الگوها به نتیجه لازم برسند. به طور خلاصه، دستگاه نیازی به برنامهریزی صریح توسط انسان ندارد. برنامهنویسان چند مثال به کامپیوتر ارائه میدهند و سپس کامپیوتر با کمک این نمونهها یاد میگیرد که چه کاری انجام دهد.
هوش مصنوعی کاربردهای گستردهای دارد.
مهمترین کاربرد آن کاهش یا عدم نیاز به انجام کارهای تکراری توسط انسان است. به عنوان مثال، AI میتواند یک کار را به طور مداوم و بدون خستگی تکرار کند. نیاز به استراحت ندارد و نسبت به انجام وظیفه بیتفاوت عمل میکند. تا جایی که برخی افراد نگران حذف مشاغل توسط هوش مصنوعی هستند.
هوش مصنوعی میتواند یک محصول موجود را بهبود بخشد. پیش از عصر یادگیری ماشین، محصولات اصلی بر اساس قواعد کدنویسی سخت ساخته میشدند. پس از آن شرکتها AI را بیشتر به منظور بهبود عملکرد محصول به کار میبردند تا اینکه از ابتدا برای طراحی محصولات جدید از آن استفاده کنند. اگر به خاطر داشته باشید، چند سال پیش مجبور بودید دوستان خود را به صورت دستی در فیسبوک تگ کنید. ولی امروزه با کمک هوش مصنوعی، فیس بوک به شما برای ارتباط با دوستانتان پیشنهاداتی ارائه میدهد.
این مفهوم در همه صنایع، از بازاریابی گرفته تا زنجیره تامین، امور مالی، بخش فرآوری موادغذایی و غیره کاربرد دارد. مطابق با نظرسنجی مک کنزی، خدمات مالی و ارتباطات دارای فناوری پیشرفته، در زمینه استفاده از آن پیشرو هستند.
سه عامل مهم شامل سختافزار، داده و الگوریتم در محبوبیت هوش مصنوعی نقش دارند.
در بیست سال گذشته، قدرت CPU به میزانی افزایش یافته که به کاربر امکان میدهد تا آموزش دادن به یک مدل کوچک یادگیری عمیق را روی لپ تاپ انجام دهد. با این حال، برای پردازش یک مدل یادگیری عمیق برای بینایی کامپیوتری یا مدلهای مشابه، به ماشین قدرتمندتری نیاز دارید. به لطف سرمایهگذاری NVIDIA و AMD، نسل جدیدی از GPU یا واحد پردازش گرافیکی (graphical processing unit) در دسترس است. این تراشهها امکان انجام محاسبات موازی را فراهم میکنند. در واقع دستگاه میتواند برای افزایش سرعت محاسبات آن را بر روی چندین GPU اجرا کند.
به عنوان مثال، با NVIDIA TITAN X، دو روز طول میکشد تا مدلی به نام ImageNet را آموزش دهید. این میزان را با چند هفته زمان لازم برای آموزش آن با CPU قدیمی مقایسه کنید.
یادگیری ماشین یک زمینه تجربی است، به این معنی که برای آزمایش ایدهها یا رویکردهای جدید به داده نیاز دارد. یادگیری عمیق ساختار مدل است و دادهها جریانی برای زنده کردن آن هستند. در واقع دادهها هوش مصنوعی را تقویت میکنند. بدون آنها هیچ کاری قابل انجام نیست. فناوریهای جدید مرزهای ذخیرهسازی داده را جابجا کردهاند و ذخیرهسازی حجم بالایی از آن در یک مرکز داده آسانتر از همیشه است.
با رونق اینترنت، دسترسی به دادهها آسانتر شد. انقلاب اینترنت جمعآوری و توزیع دادهها را برای تغذیه الگوریتمهای یادگیری ماشین در دسترس قرار میدهد. اگر با فلیکر، اینستاگرام یا سایر اپلیکیشنهای مرتبط با تصاویر آشنا هستید، میتوانید پتانسیل AI موجود در آنها را حدس بزنید. میلیونها عکس با تگهایشان در این وبسایتها موجود هستند. این تصاویر میتوانند یک مدل شبکه عصبی را آموزش دهند تا بتواند یک شی مورد نظر در تصویر را بدون نیاز به جمعآوری و برچسبگذاری دستی تشخیص دهد.
ترکیب هوش مصنوعی و داده مانند کشف یک معدن طلای جدید است. داده یک مزیت رقابتی منحصر به فرد است که هیچ شرکتی نباید از آن چشمپوشی کند. به علاوه AI بهترین پاسخها را از آن دریافت میکند. وقتی همه شرکتها دارای سطح فناوری مشابه باشند، شرکتی که دادهها را در اختیار دارد، مزیت رقابتی خواهد داشت. برای ارائه یک ایده، روزانه حدود ۲.۲ اگزابایت یا ۲.۲ میلیارد گیگابایت داده در جهان تولید میشود. یک شرکت برای یافتن الگوها و یادگیری در حجم قابل توجه، به منابع داده بسیار متنوعی نیاز دارد.
سخت افزارها قدرتمندتر از همیشه هستند و دادهها به راحتی در دسترس ما قرار دارند. اما چیزی که شبکه عصبی را قابل اعتمادتر میکند، توسعه الگوریتمهای دقیقتر است. شبکههای عصبی اولیه یک ماتریس ضرب ساده بدون ویژگیهای آماری عمیق بودند. از سال ۲۰۱۰، اکتشافات قابل توجهی برای بهبود شبکه عصبی انجام شده است.
هوش مصنوعی از یک الگوریتم یادگیری پیشرونده استفاده میکند تا امکان برنامهنویسی توسط دادهها را فراهم کند. این بدان معنی است که کامپیوتر میتواند به خود بیاموزد که چگونه کارهای مختلف از پیدا کردن ناهنجاریها و موارد خلاف قاعده تا تبدیل شدن به یک ربات چت را انجام دهد.
هوش مصنوعی علم آموزش ماشینها برای تقلید یا بازتولید وظایف انسانی است. یک دانشمند میتواند از روشهای مختلفی برای آموزش یک ماشین استفاده کند. در آغاز عصر AI، برنامهنویسان برنامههای کدنویسی سخت مینوشتند و هر احتمال منطقی که دستگاه ممکن بود با آن روبرو شود و نحوه پاسخگویی را تایپ میکردند.
اما با پیچیده شدن یک سیستم، دشوارتر میتوانیم قواعد آن را مدیریت کنیم. برای غلبه بر این مشکل، دستگاه میتواند از دادهها یاد بگیرد تا موقعیتهای مربوط به محیط مورد نظر را مدیریت کند.
مهمترین ویژگی داشتن یک هوش مصنوعی قدرتمند این است که از دادههای کافی با ناهمگونی قابل توجه برخوردار است. به عنوان مثال، یک ماشین تا زمانی که کلمات کافی برای یادگیری داشته باشد، میتواند زبانهای مختلف را یاد بگیرد.
ما با یک فناوری جدید و پیشرفته مواجه هستیم. سرمایهگذاران خظرپذیر میلیاردها دلار در استارتآپها یا پروژههای آن سرمایهگذاری میکنند و طبق برآورد مککینزی هوش مصنوعی میتواند هر صنعت را حداقل با نرخ رشد دو رقمی تقویت کند.