نگاهی به شکاف جنسیتی در رشته‌ها و مشاغل فناوری؛ این فاصله به‌سادگی پر نمی‌شود

حوزه فناوری جایی است که افراد بدون در نظر گرفتن پیشینه، وضعیت اجتماعی-اقتصادی، جمعیت‌شناسی یا حتی نوع شخصیت می‌توانند شغل مورد نظر خود را بسازند. با این حال، این نکته مهم است که بدانیم از بحث درباره وضعیت صنعت فناوری هم غافل هستیم و مشکل رایج شکاف جنسیتی نیروی کار را در نظر نمی‌گیریم. جدا از پیامدهای اجتماعی آشکار این حوزه تحتِ سلطه مردان، به طور کلی این موضوع بر رفتارهای سیاسی، اقتصادی و فرهنگی هم تاثیر می‌گذارد. حقیقت ساده این است که محل کار و شکاف مهارت‌ها در صنعت فناوری را می‌توان تا حد زیادی به نابرابری‌های جنسیتی گسترده نسبت داد. برای رفع این شکاف بین‌المللی روزافزون، باید برای درک منشاء این مشکل و حل آن تلاش جدی صورت گیرد. جنسیت‌گرایی و تبعیض جنسیتی صنعت فناوری در مواجهه با چالش‌های مرتبط با تنوع منحصر به فرد نیست؛ حتی بسیار هم از آن دور است. متاسفانه، جنسیت‌گرایی و تبعیض جنسیتی قدمتی طولانی دارد. سکسیسم یا جنسیت‌گرایی مفهومی پیچیده است، اما در واقع به این موضوع اشاره دارد که یک جنس یا جنسیت بر دیگری برتری دارد. از سوی دیگر، تبعیض جنسیتی زمانی معنا پیدا می‌کند که فردی به دلیل هویت جنسی خود مورد تبعیض قرار گیرد. این نوع تبعیض که از نظر تاریخی مردان را ارجح می‌داند، می‌تواند اثرهای شدیدی داشته باشد. جوامع به شدت تحت تاثیر انتظارات جنسیتی هستند که این موضوع می‌تواند انتخاب‌های شغلی، گزینه‌های محل کار، نحوه لباس پوشیدن، نحوه رفتار، آنچه مطالعه می‌کنیم و بسیاری موارد دیگر را تغییر دهند. یکی از بارزترین نمونه‌های تاثیرات انتظارات اجتماعی مبتنی بر جنسیت، محل کار است. هم مردان و هم زنان در انتخاب‌های شغلی خود به شدت تحت تاثیر آنچه جامعه به آنها آموزش داده قرار می‌گیرند. ۹۷.۷۸ درصد پرستاران و دستیاران پرستاری، ۹۵.۶۵ درصد منشی‌ها، ۸۹.۰۹ درصد رقصنده‌ها و طراحان رقص و ۸۸.۴۵ درصد از مسئولان پذیرش زن...