چرا با وجود حضور دولتمردان در شبکه اجتماعی توئیتر رفع فیلتر نمیشود
محوطه ممنوعهای به نام فضای مجازی
۸ آبان ۱۳۹۵
زمان مطالعه : ۷ دقیقه
شماره ۳۹
تاریخ بهروزرسانی: ۱۴ اسفند ۱۴۰۰
آخرین روزهای تبلیغات انتخاباتی مجلس دهم است. تقریباً کل تهران با رنگ زرد تزیین شده. در هر نقطهای که امکان داشته، تبلیغات یک ائتلاف به چشم میخورد. جناح مقابل همچنان در شهر دیده نمیشود. فضای مجازی اما داستان دیگری دارد. آنجا همه چیز فیروزهای است. ویدئو کوتاه سیدمحمدخاتمی و دابسمشهایی که مردم از جمله معروف «تکرار میکنم» ساختهاند، دست به دست میشود. فردای انتخابات، نتیجه بهدستآمده همه را غافلگیر میکند. فیروزهایها ۳۰ بر صفر برنده شدهاند. چیزی که خودشان هم باور نداشتند. موج فضای مجازی و قدرت آن، تمامی محاسبات را بر هم زد. سالها قبل وقتی محمدعلی ابطحی در دولت اصلاحات شروع به وبلاگنویسی کرد، با واکنش منفی دیگر سیاستمداران مواجه شد. بسیاری معتقد بودند در بهترین حالت، یک مسئول نباید وقت خود را صرف چنین کارهایی کند. شاید در آن زمان هیچ کس فکر نمیکرد چند سال بعد، فضای مجازی و کار با شبکههای اجتماعی جزء لاینفک زندگی مردم شود. حتی این نفوذ به قدری باشد که سرنوشت یک کشور را تغییر دهد. حضوری با تردید ابطحی در قسمتی از دلنوشتههایش نوشت در آن زمان برخی از همکارانش در دولت و مسئولان عالیرتبه و میانرتبه کشور نیز گهگاه وسوسه میشدند سایت بزنند ولی ظاهراً لعنت بر شیطان کردند و پشیمان شدند. ۱۰ سال از تابوشکنی ابطحی و امثال او میگذرد و عدهای از سیاستمداران منتقد دیروز، حال به جبر زمانه برای حضور در فضای مجازی تن دادهاند؛ به خصوص با وقایعی که طی سالهای اخیر در ایران رخ داد و انتخابات مجلس دهم که نقطه اوج آن بود و به نوعی تبلیغات فیزیکی، مغلوب فضای مجازی شد. البته این تاثیر هم از سوی شبکههای مجاز به فعالیت در ایران مانند تلگرام بود و هم از سوی شبکههای اجتماعی فیلترشده مانند توئیتر. به طوری که بعد از انتخابات، بسیاری از سیاستمداران از جمله نمایندگانی که از ورود به...
شما وارد سایت نشدهاید. برای خواندن ادامه مطلب و ۵ مطلب دیگر از ماهنامه پیوست به صورت رایگان باید عضو سایت شوید.
وارد شویدعضو نیستید؟ عضو شوید