تسا وست روانشناس ریشههای سرخوردگی شغلی را توضیح میدهد؛ در جستوجوی رضایت
تسا وست استاد روانشناسی دانشگاه نیویورک و متخصص ارتباط میان فردی است. او با بیش…
۱۰ آذر ۱۴۰۳
هیچکس لافزنها را دوست ندارد. اما اگر ناتوانیتان برای بالیدن به خودتان، حتی صرفاً کمی، جلوی پیشرفتتان را گرفته باشد چطور؟
به خود بالیدن ممکن است حس خوبی به رئیس و گروهتان منتقل کند، نشان دهد در طول روز چه میکنید و شاید شخصی را ترغیب کند تا به شما ترفیع بدهد. با وجود این، معدود افرادی هستند که حاضرند خودستا به نظر برسند. بنابراین با پیغامی پاسخ میدهیم که معمولاً خودمان را سرزنش کند یا فروتن به نظر برسیم.
مردیث فاینمن، نویسنده «Brag Better»، به عنوان سخنران با متخصصان بااستعدادی تعامل داشته که صرف نظر از دستاورد سترگشان نمیخواستند به دستاوردهایشان اذعان کنند. او میگوید: «نمیتوانیم افرادی را که بلند حرف میزنند راضی کنیم تا ساکت باشند.» اضافه میکند که زنان بهویژه میترسند «زیادی» به نظر برسند. «موضوع این است که سکوت تاییدکننده به فرد اجازه میدهد تا صدایش را بلندتر کند.» درباره بردهایتان طوری صحبت کنید که خوشایند و موثر باشد اما در عین حال کمکرسان باشد نه اینکه بیشخصیت و از خودراضی جلوه کنید. راس کاوانا که از خانهاش برای یک شرکت فناوری در شارلوت کار میکند میگوید جزئیات دستاوردهایش را به اشتراک میگذارد؛ مثلاً دقیقاً چطور در پروژهاش باگ پیدا کرد، گروهش چه قدمهایی را برای اتمام پروژه تا پایان مهلت برداشت، تا دیگران بتوانند موفقیتهای مشابهی کسب کنند.
کاوانا میگوید از همه افرادی قدردانی میکند که به او در رسیدن به هدف کمک کردهاند- حتی افرادی که پشت صحنه با آنها اصطکاک داشت. مردم معمولاً غافلگیر میشوند و بابت اینکه نامشان ذکر شده تشکر میکنند. بعد از این اتفاق، کار با آنها راحتتر میشود.
الکسیس ناتسون، مشاور دادگاه، در پاییز ۲۰۲۲ زندگینامه حرفهایاش را به رئیس جدیدش ارسال کرد تا در روزنامه خبری شرکت درج شود، اما او تحت تاثیر قرار نگرفت. زندگینامه را ساده نوشته بود؛ آموزش و شغلهای قبلیاش را ننوشته بود. رئیس به ناتسون توصیه کرد دوباره امتحان کند و این بار بیشتر خودستایی کند.
ناتسون که در مرکز واشینگتن زندگی میکند میگوید: «داستان این است که خودتان را عرضه کنید.» در مشاغلی که باید مشتریها را راضی کنید، باید دلیلی برای انتخابتان داشته باشند.
ناتسون جزئیاتی درباره استاد برجستهای که با او در دوران کارشناسی ارشد مطالعه کرده بود ارائه کرد و خودش را طرفدار سرسخت مشتریانش نامید. همچنین سعی کرد در واکنش به تمجید تشکر کند و شانه بالا نیندازد. حالا وقتی ایمیل مینویسد، دقت میکند که از واژه «ما» به جای «من» استفاده نکند.
میگوید: «گاهی انجام کار، فقط و فقط به خود شما مربوط میشود. من توانستم این کار را برای شما انجام دهم.» ادای واژه «من» هنوز برای جودی براون لیندو دشوار است. او در بخش آموزش عالی در منطقه فورت لادردیل کار میکند. براون لیندو که در منطقه کارائیب رشد کرده میگوید طوری تربیت شده که فروتن باشد. مسیحیت نیز این فضیلت را تصدیق میکند. او میگوید: وقتی ایمیلی مینویسم که واژه «من» بیش از یک بار در آن ذکر شده، از خود میپرسم: «آیا بازیکن تیمی خوبی هستم؟»
مربی براون لیندو، همکار سابقی که بهسرعت مدارج ترقی را طی کرد، به او کمک کرد تا نکاتی را که میخواست با رئیسش درباره ترفیع در میان بگذارد آماده کند. براون لیندو زبان محافظهکار را از پیشنویس ایمیلش حذف کرد. حالا وقتی از او تمجید میشود، اذعان میکند که موفق شده و از افرادی که به او کمک کردهاند قدردانی میکند. کتاب بعدی الیزا لیخت، «درباره برند»، به خوانندگان یاد میدهد چگونه برای خودشان بازاریابی کنند. او میگوید اگر داستان خودتان را نگویید، «مردم داستانهای خودشان را خواهند گفت». یک اشتباه رایج در شبکهسازی این است که بر جایی که در لحظه در آن کار میکنید زیادی تکیه داشته باشید. لیخت این وضعیت را «سندرم نام خانوادگی» مینامد. بنابراین به جای اینکه مثلاً به جک براون شهرت پیدا کنید میشوید «جک از فلان سازمان».
مجبور نیستید طوری به نظر برسید که گویی میخواهید از سازمانتان سبقت بگیرید. لیخت توصیه میکند کار عالیتان را توصیف کنید، تاثیرش بر شرکتتان را توضیح دهید و در نهایت بگویید دلتان میخواهد مسئولیت را بپذیرید. لیخت توصیه میکند در جاهایی مثل لینکدین، برای هر پنج نفری که تبلیغشان میکنید، یک پست درباره خودتان بنویسید. لیخت میگوید: «وقتی همیشه درباره خودتان حرف میزنید مردم میگویند خب او باید ساکت شود. مردم با شما مخالف میشوند.»
هر کاری میکنید، از خودستایی فروتنانه پرهیز کنید. فروتنی کاذب معمولاً کسی را فریب نمیدهد. تحقیقات مایکل نورتون از مدرسه کسبوکار هاروارد و دو همکارش نشان میدهند خودستایی فروتنانه از خودستایی صریح هم کمتر دوست داشته میشود.
در یکی از تحقیقات، از شرکتکنندهها تقاضا شد درخواستی را امضا کنند. وقتی فردی که امضا جمع میکرد با غرور گفت کارآموزی رویاییاش و همچنین بودجه سفر به پاریس را دریافت کرده است، ۸۶ درصد موافقت کردند تا امضا کنند. اما وقتی فرد با خودستایی فروتنانه گفت «آه، تصمیمگیری در این موقعیت سخت است!» صرفاً ۶۵ درصد امضا کردند. شیوانی بری هنوز به این فکر میکند که اگر در سال ۲۰۲۱ خودش را بهتر عرضه میکرد چه میشد. او که بین رهبران برجسته در صنعت فناوری نشسته بود، وقتی نوبتش رسید تا خودش و کسبوکار جدیدش را معرفی کند، خشکش زد. بری برنامه رهبری آنلاین را برای زنان تدارک دیده بود که اسند نام داشت. میتوانست از نتایج برنامه به خود ببالد و به دنبال بازاریابی باشد اما صرفاً گفت که همه چیز خوب پیش میرود. هیچکس به او پیشنهاد نداد به مشتریهای بالقوه معرفیاش کند یا کسبوکارش را تبلیغ کند. بری از آن زمان به بعد بر تمجید از خودش و پست کردن موفقیتهایش در لینکدین تمرکز کرده است. میگوید: «اگر تاثیری را که داشتهام به اشتراک نگذارم، اگر چیزی را که میخواهم درخواست نکنم، آنچه را به آن نیاز دارم نمیتوانم به دست بیاورم.»
منبع: والاستریت ژورنال