همیشه یک راه‌حل صلح‌آمیز وجود ندارد

با وجود گذشت پنج سال از ورود جدی کشورهای غربی به فاز اقتصاد مشارکتی و سرعت قابل توجه گسترش کاربران سرویس‌هایی همچون اوبر و AirBnB در ایران چالش‌های بسیاری پیش‌ روی این قبیل تکنولوژی‌ها و سرویس‌های جدید وجود دارد؛ هنوز بسیاری از این تکنولوژی‌های جدید به رده تصمیم‌گیرندگان تسری پیدا نکرده‌اند و به همین دلیل هرگز وارد فضای تنظیم مقررات نشده‌اند. علاوه بر این خاصیت واژگون‌کنندگی این تکنولوژی‌ها باعث احساس ترس و مقاومت بازیگران ریشه‌دار و سنتی شده و همین مساله جلو رشد کسب ‌و کارهای مبتنی بر این تکنولوژی‌های جدید را گرفته‌ است. برای پی‌ بردن به چالش‌های پیش‌ روی بازار کسب ‌و ‌کار ایران در گذار به اقتصاد مشارکتی گفت‌وگویی انجام دادیم با سید فرشاد فاطمی مدیرگروه اقتصاد دانشکده مدیریت و اقتصاد دانشگاه صنعتی شریف، که علاوه‌ بر جنبه آکادمیک کارنامه حرفه‌ای‌اش سابقه همکاری‌ موفقی با پژوهشکده پولی و بانکی به عنوان معاون پژوهشی این پژوهشکده داشته و سه سال دبیرعلمی همایش بانکداری الکترونیک بوده ‌است؛ همکاری‌هایی که به یقین تاثیر بسزایی بر حفظ ارتباط او با دنیای واقعی خارج از کتاب‌های تئوریک داشته و او را بیش از سایر اهالی دانشگاه به بازار کسب ‌و ‌کار نزدیک ساخته ‌است. اگر فقط یک ‌بار پای صحبت‌های این استاد جوان بنشینید خواهید دید چقدر برخلاف بسیاری از همتایانش با بازار استارت‌آپ‌های ایرانی آشناست.   در حال حاضر اقتصاد مشارکتی و استفاده از یک راه‌حل مقیاس‌پذیر برای مرتبط‌سازی دو بازار جدید به یکدیگر در دستور کار بسیاری از کنگره‌های جهانی در حوزه فناوری و اقتصاد قرار گرفته‌ است. در وضعیت فعلی اقتصاد ایران تا چه حد راه‌حل اقتصاد مشارکتی می‌تواند جوابگو باشد؟ اجازه بدهید پیش از هر چیز بحث را کمی نظری شروع کنم. در مدل‌های کلاسیک اقتصاد که ما توسعه می‌دهیم و بر مبنای آنها تعادل‌هایی پیدا می‌کنیم که اصلی‌ترین ویژگی آنها کارا بودن است، فرض پایه‌ای بر این...