ذبح اخلاق به پای هوس

ماجرای تلخ ستایش قریشی، دختر افغانستانی‌ای که قربانی تجاوز جنسی و سپس قتل توسط یک نوجوان یا جوان ایرانی شد و اظهارات متهم در دادگاه، باز هم مساله حضور محتوای مبتذل یا مستهجن در فضای مجازی را داغ کرده و حتی برخی را به این فکر انداخته که با راه‌اندازی جبهه‌ای مردمی، به مقابله با محتوای مستهجن بپردازند. از نظر حقوقی یکی از مهم‌ترین عناوینی که می‌تواند محتوای مستهجن را شامل شود، اشاعه فحشاست. از این رو با نگاهی به قانون مطبوعات و مجازات، تلاش داریم این مساله را مورد بررسی قرار دهیم. باید توجه داشت اصلاحیه سال 1388 قانون مطبوعات با تعریف نشریه الکترونیکی و خبرگزاری در ماده یک، باعث شمول این قانون به فضای مجازی شد. ماده یک اصلاحی این قانون می‌گوید:«نشریه الکترونیکی رسانه‌ای است که به طور مستمر در محیط رقمی (دیجیتال)، انواع خبر، تحلیل، مصاحبه و گزارش را در قالب نوشتار، صدا و تصویر منتشر می‌کند.» ماده 6 همان قانون بیان می‌کند:«نشريات جز در مورد اخلال به مباني و احكام اسلام و حقوق عمومي و خصوصي كه در اين فصل مشخص مي‌شوند، آزادند.» و آن‌گاه در بند 2 به عنوان یکی از مصادیق اخلال از «اشاعه فحشا و منكرات و انتشار عكس‌ها و تصاوير و مطالب خلاف عفت عمومی» سخن می‌گوید. همین قانون در ماده 28 خود می‌گوید:«انتشار عكس‌ها و تصاوير و مطالب خلاف عفت عمومي ممنوع و موجب تعزير شرعي است و اصرار بر آن سبب تشديد تعزير و لغو پروانه خواهد بود.» همچنین ماده 640 قانون مجازات اسلامی (بخش تعزیرات) بیان می‌دارد:«اشخاص ذيل به حبس از سه ماه تا يك‌ سال‌ و جزاى‌ نقدى از يك ميليون و 500 هزار ريال تا شش ميليون ريال و تا 74 ضربه‌ شلاق‌ يا‌ به يك يا دو مجازات مذكور محكوم خواهند شد: 1-هر كس نوشته‌ يا طرح گراور، نقاشى، تصاوير، مطبوعات، اعلانات، علائم، فيلم، نوار، سينما...