دامین‌خواران مشغول کارند

کسانی که با دامین و تجارت مربوط به آن آشنایی دارند می‌دانند که در این صنعت، اصطلاحی به نام متصرفان سایبری (Cybersquatters) وجود دارد که با کمی طنز و مطایبه و پیروی فضای رسانه‌ای این روزهای کشور، می‌توان در ادامه زمین و دریا و کوه و حتی موزه، آن را دامین‌خواری نامید. متصرفان سایبری کسانی هستند که دامین‌های مربوط به شرکت‌ها و برندهای معروف را تصاحب می‌کنند و سپس با قیمتی گزاف به خود آنها می‌فروشند. برای اینکه چنین سوءاستفاده‌هایی باب نشود، مرجع ثبت و تنظیم مقررات دامین‌ها (ICANN) مجموعه قواعدی در خصوص حل اختلاف در این زمینه تدوین کرده که به آن UDPR گفته می‌شود (مخفف Uniform Domain Name Dispute Resolution Policy). «داو ایزنبرگ» موسس موسسه حقوقی «Gigalaw» و یکی از بزرگ‌ترین وکلای اینترنتی به خصوص در حوزه دامین، در مطلبی به سه راهبرد متصرفان حقوقی برای کسب سود از موسسات بزرگ پرداخته که با هم آنها را مرور می‌کنیم. در میانه دهه 1990 کار متصرفان سایبری این شده بود که از غفلت مدیران شرکت‌های بزرگ و حتی بعضاً ناآگاهی کلی آنها درباره پدیده اینترنت سوءاستفاده و دامین‌هایی دقیقاً مشابه برندهای معروف ثبت کنند. کار آن‌قدر بالا گرفت که «جوشا کوییتنر» (Joshua Quittner) نویسنده مجله وایرد (Wired) دامین mcdonalds.com را ثبت کرد تا از چنین رویه‌ای انتقاد و ضمناً صاحبان برندها را در مورد لزوم ثبت دامین‌های مربوط به خود آگاه کند. در آن زمان حجم اعظم استفاده روش‌های حل اختلاف مربوط به دامین یا UDPR هم مربوط به همین موارد مشابه برندهای شناخته‌شده بود. مثل پرونده‌هایی در خصوص:encyclopediabrittanica.com و general-electric.com. با این حال با آگاهی صاحبان برنده و ثبت یک دامین به نام تجاری خود یا استفاده از UDPR یا حتی دادگاه برای تصاحب دامینی که توسط متصرفان تصاحب شده بود، متصرفان سایبری به سمت روش‌های دیگری رفتند و این بار تلاش کردند دامین‌هایی ثبت کنند که با...