هم‌نشینی با برادر بزرگ‌تر

ده سال پیش در آغاز گسترش حباب‌گونه اینترنت و شرکت‌های اینترنتی اگر کسی از ناامنی و شنود ارتباطات آنلاین حرفی می‌زد، به بدبینی مفرط و توهم تئوری توطئه یا باور کردن افسانه‌های رمان معروف ۱۹۸۴ متهم می‌شد. این اتهامات تا سال ۲۰۱۳ ادامه داشت تا اینکه ادوارد اسنودن کارمند سابق سازمان سیا از عظیم‌ترین پروژه جاسوسی تاریخ پرده‌ برداشت. بر اساس میلیون‌ها سند و مدرکی که اسنودن در اختیار ویکی‌لیکس قرار داد، آژانس امنیت ملی آمریکا (NSA) با شنود و کنترل ایمیل‌ها، جست‌وجوهای اینترنتی و مکالمات تلفنی افراد به جاسوسی از آنها می‌پرداخته است؛ از مردم عادی کوچه و خیابان گرفته تا روسای جمهور آلمان، فرانسه و برزیل همگی قربانیان برنامه جاسوسی آژانس امنیت ملی آمریکا بودند. اگرچه این برنامه پس از حوادث 11 سپتامبر شروع شد و به بهانه مبارزه با تروریسم ادامه یافت اما سندهایی که طی یکی دو سال اخیر منتشر شده، انحراف برنامه از اهداف اولیه خود و انجام جاسوسی‌های صنعتی و اقتصادی را نشان می‌دهد، بر این اساس جاسوسی از مدیران شرکت‌های بزرگ ژاپنی یا رئیس‌جمهور برزیل نه به خاطر مقابله با تروریسم که برای اهداف اقتصادی صورت گرفته است. حال پس از چهار سالی که از افشای این برنامه می‌گذرد همان افرادی که ادعای ناامنی اینترنت را توهم و خیال می‌دانستند خود به دنبال راهکارهایی برای حفظ حریم خصوصی‌شان می‌گردند. اسنودن ۳۲ساله هم پس از آن همه جنجال و توفانی که برپا کرد، در اقامتگاه امن خود در روسیه پناه گرفته و هر از چند گاهی هشدارهایی مبنی بر ناامنی شرکت‌های اینترنتی و راه‌هایی برای امن‌تر شدن ارتباطات آنلاین کاربران می‌دهد. جهان پس از اسنودن تبعات رسوایی بزرگ ‌آژانس امنیت ملی آمریکا در آن حجمی که بسیاری تصور می‌کردند، سبب تغییر رفتار نهادهای امنیتی آمریکا نشد، چرا که سیاستمداران این کشور ‌توانستند با پیش کشیدن کابوس تلخ 11 سپتامبر و یادآوری خاطرات دردناک آن...