این لایک‌های غیرسبز

  آمارهای رسمی اعلام‌شده حاکی از آن است که روزانه چیزی حدود هفت تا هشت هزار تن زباله توسط شهروندان تهرانی تولید می‌شود. اگر سری به انبار زباله تهران واقع در منطقه کهریزک بزنید (نگارنده این کار را انجام داده است) با صحرایی مواجه می‌شوید که جا تا جای آن مملو از پسماندهای شهری است. دیدن آنجا شاید باعث می‌شود در تولید زباله و تفکیک آن کمی ملاحظه بیشتری بکنید. شاید هم نه. اما خبر خوب اینکه در آنجا نیروگاهی وجود دارد که از زباله‌های تفکیک و سرندشده برق تولید می‌کند. البته خبر نه‌چندان خوب این است که میزان تولید آن‌قدر (در مقابل مصرف برق سراسری کشور) ناچیز است که نیمی از آن صرف نیاز خود نیروگاه می‌شود و خبر بد آنکه این نیروگاه‌ها هم مثل خیلی چیزهای دیگر فعلی کشورمان چینی است پس باید در همان حد از آن انتظار داشت. اما اگر راجع به تولید برق از پسماند شهری جست‌وجوی اندکی بکنیم خواهیم دید که در بسیاری از کشورهای پیشرفته و حتی در حال توسعه روش بسیار جدی و مهم در تولید برق مصرفی است. حفظ محیط زیست و دوری از آلوده کردن آن و همچنین حفظ منابع طبیعی کره زمین اگر تا چندین سال پیش یک ژست طبیعت‌دوستانه برای کمپانی‌های معظم تلقی می‌شد، امروز نقش کلیدی در نحوه عملکرد همان شرکت‌ها دارد. حتی استارت‌آپ‌های کوچک هم یکی از حوزه‌های مهم فعالیت خود را در همین فناوری‌های سبز (green technology) می‌دانند که البته با عبارات فناوری‌های پاک (clean tech) یا فناوری‌های محیط زیستی (envirotech) هم شناخته می‌شود. طبیعی است حوزه‌ای از صنعت که در سال‌های اخیر رشد متوسطش همیشه بیشتر از دوبرابر متوسط کل رشد اقتصاد جهانی بوده، جذابیت دارد. ضمن آنکه دنیا هم عوض شده است. مردم بیشتر به سلامت زیست‌بوم خود اهمیت می‌دهند. غول‌های فناوری جهان که بعضی از آنها سالانه تا بیش از یک میلیارد...