رهبری تجاری از نوع چینی

آنچه می‌خوانید خلاصه‌ای از گفت‌وگوی دومینیک بارتن (Dominic Barton )از فصلنامه مک‌کینزی با ینگی کین (YingyiQian) – مدیر دانشکده اقتصاد و مدیریت تسینگوا – در مورد ویژگی‌های رهبران موفق چینی و مهارت‌های لازم برای رشد آتی آنهاست. کشور چین در طول چندین دهه و با صرف صدها میلیارد دلار توانسته زیرساخت‌های فیزیکی لازم برای تبدیل شدن به دومین اقتصاد بزرگ جهان را ایجاد کند. در سال‌های پیش رو نظر به اینکه رشد طبقه متوسط تقاضاهای جدیدی از شرکت‌ها دارند، توانایی نوآوری اهمیت بیشتری می‌یابد و از همین رو زیرساخت‌های انسانی چین در اولویت قرار می‌گیرند. بازیگران محلی و شرکت‌های چندملیتی چین در حال حاضر با معضل افزایش حقوق کارمندان و نیز فرآیندهای طولانی‌مدت استخدام مواجهند. افزون بر این، تحولات چندگانه در این کشور نشان می‌دهد مدیران آینده چینی به منظور بازنگری شرایط و پیشبرد رهبری‌شان، باید شباهت بسیار ناچیزی با مدیران فعلی یا گذشته این کشور داشته باشند. با توجه به اینکه پایگاه‌های آموزش تجاری غربی‌ای که عمدتا در چین مستقر شده‌اند بخشی از این تحولات چندگانه هستند، موسسات چینی‌ هم مجبورند به فرآیندهای آموزشی مدیریت توجه بیشتری نشان دهند. دانشکده اقتصاد و مدیریت پکن یک مثال آشکار از این موسسات چینی است. ینگی کین که در حال حاضر ریاست این دانشکده را بر عهده دارد، فارغ‌التحصیل رشته ریاضی تسینگوا است که پس از اتمام تحصیل و پیش از پذیرش شغل فعلی، به مدت بیش از ۲۰ سال در آمریکا زندگی کرده است (او درجات عالی تحصیلی را در دانشگاه‌های ییل و کلمبیا به اتمام رسانده و دکترای اقتصادش را در سال ۱۹۹۰ از دانشگاه هاروارد اخذ کرده است). ینگی کین آثار گسترده‌ای در رابطه با اقتصاد تطبیقی و نهادی نوشته و در دانشگاه‌های استنفورد،‌ مریلند، ‌کالیفرنیا و برکلی سابقه تدریس دارد. او اکنون به عنوان رئیس تسینگوا به این دانشکده در رابطه با چند و چون آموزش مدیران آتی چین یاری می‌رساند. او در گفت‌وگویش با دومینیک بارتن، از تجربه‌های این سفر مدیریتی سخن می‌گوید و به برخی از تفاوت‌های ظریف مدیریت چینی که مدیران غربی باید آنها را درک کنند، اشاره می‌کند.