فراتر از کوچ‌نشینی دیجیتالی؛ لشکر جدید از راه می‌رسد

کو‌چ‌نشینان دیجیتالی یا دیجیتال‌نومدها افرادی هستند که از فناوری‌های ارتباطی برای زندگی و هدایت آن به ‌شیوه خانه‌به‌دوشی بهره می‌گیرند. این کارگران از راه دور و در کشورهای خارجی، کافی‌شاپ‌ها، کتابخانه‌های عمومی، فضاهای اشتراکی یا خودروهای تفریحی کار می‌کنند. تام کوگلر یک بلاگر موفق و مثالی از یک کوچ‌نشین دیجیتالی است. او درآمدش را به دلار آمریکا می‌گیرد و مخاطبانش ساکن آمریکا هستند. تام شیفته سفر است و به اینکه خودش را با فرهنگ‌های محلی سازگار و برای چندسالی در یک کشور زندگی کند علاقه‌مند است. بهترین چیز زندگی او چیست؟ کشورهایی که مقصد سفرش هستند هزینه‌های کمتری برای زندگی دارند چراکه ارز محلی ضعیف‌تری دارند. او می‌تواند ریلکس کند و در حالی که به زندگی طبیعی‌اش ادامه می‌دهد ماهانه هزار دلار بگیرد. یا اینکه قادر است چند هزار دلارش را بگیرد، مثل یک پادشاه زندگی کند و تا چند سال دیگر هم بازنشسته شود. تام از سیستم بهره‌برداری نمی‌کند. کشور مهمان شیفته کوچ‌نشیانی مثل اوست چراکه به راحتی قادر به خرج کردن هستند. آنها ذخایر دلاری مطلوبی هستند؛ چیزی که برای خیلی از کشورها اهمیت دارد. مادامی که به فرهنگ بومی احترام بگذارند و قوانین محلی مالیات را رعایت کنند، کشورها برایشان فرش قرمز پهن می‌کنند. مثال‌های مورد توجه ساکنان دیجیتالی در استونی و برنامه ویزای اسمارت در تایلند و کشورهای دیگر مثل برمود، باربادوس، گرجستان و کرواسی هستند. یک کوچ‌نشین دیجیتالی معمولی چنین شرایطی دارد، هرچند خود کوچ‌نشینی اتفاقی نامعمول است. می‌توان به این نتیجه رسید که دو مولفه حیاتی در زندگی این افراد وجود دارد: ۱. شیوه کسب درآمد که معمولاً با ارزی قدرتمند صورت می‌گیرد، راه‌دور و موبایل است. ۲. پول آهسته‌تر خرج می‌شود و معمولاً از طریق بهره‌برداری از آربیتراژ ارز منجر به حفظ یک سبک زندگی خوب می‌شود. این دو مورد از مولفه‌هایی هستند که در سبک زندگی این افراد وجود دارند. اگر فقط...