فیلترینگ؛ ویرایش دوم

پیوست: جنب و جوش برای کاربران، پشت پنجره‌های نورانی نمایشگرها، بسیار زودتر از مردم عادی شروع شد. اعضای هیات دولت و خود رئیس‌جمهوری در شبکه‌های اجتماعی حساب باز کرده بودند و حتی وزیر محبوب امورخارجه پیامی رسمی را روی یوتیوب فرستاد. در حالی که کل کشور مشغول تماس پرزیدنت ایالات متحده با شیخ دیپلمات بودند برای کاربران این قول حسن روحانی حائز اهمیت‌تر بود که در مکاتبه توییتری با یکی از بنیانگذاران این شبکه اجتماعی وعده داد تمامی مردم کشورش بتوانند «به راحتي به تمامي اطلاعات جهاني دسترسي داشته باشند، زيرا اين حق آنان است». زنجیره وقایعی که پس از آن رویداد بسیار سریع بود؛ وزیر ارشاد اعلام کرد عضو فیس‌بوک است و این کار جرم نیست. مشاور رئیس‌جمهور جلسه‌ای با نمایندگان شش وزیر برای رفع فیلتر فیس‌بوک برگزار کرد و در جدیدترین حلقه‌های زنجیر وزیر ارتباطات از فیلترینگ سایت‌های علمی و تخصصی انتقاد کرد و درست در آخرین هفته تهیه این پرونده دبیر شورای عالی فضای مجازی خواستار کارشناسی بیشتر در زمینه فیلترینگ شبکه‌های اجتماعی شد. در آن سوی خط قرمز دبیر کارگروه تعیین مصادیق فیلترینگ از ادامه سیاست فعلی فیلترینگ سخن می‌گوید و کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی از بررسی ممنوعیت شبکه‌های اجتماعی خبر داده است. حتی برخی مراج عظام در این میان درباره آزاد بودن یا نبودن دسترسی به شبکه‌های اجتماعی و سایت‌های فیلترشده سخن ‌گفته‌اند و رئیس پلیس امنیت اخلاقی ناجا از نظارت پلیس بر فضای «اینستاگرام» و «وی‌چت» خبر داده است. مجموعه این تقابل در پرونده این ماه پیوست دستاویز تلاشی سه‌جانبه بوده است برای نگاهی دوباره به فیلترینگ به عنوان یک حقیقت در اینترنت ایران و جهان و بازنگری آن در سه زاویه حقوقی، اقتصادی و ساختاری. شاید مجموعه این دیدگاه‌های دولت و دولتمردان جدید منجر به نگاهی جدید در فیلترینگ ایرانی شود؛‌ فیلترینگی با ویرایش دوم. هدف غایی تدوین قوانین همواره در جهت...