۱۰ آذر ۱۴۰۳
کاربران ایرانی دستکم سالانه 360 میلیارد تومان ویپیان میخرند
پرهیز از پیوندها
وقتی از حوالی سال 1380 فیلترینگ در ایران به شکل فراگیر آغاز شد، بسیاری به تبع تناقضی که در روابط همیشگی انسان و قدرت وجود دارد، به فکر دور زدن آن افتادند تا باز بتوانند در این فضای مجازی بینالمللی باقی بمانند و در دنیای ناشناخته سرک بکشند. با اینکه همه کاربران اینترنت تا حدودی با شک و تردید سراغ نرمافزارها و ویپیانها میروند اما باز هم بسیاری حاضرند خطرات احتمالی را بپذیرند و از این سد عبور کنند. حجم بالای کاربران ایرانی عضو شبکههای اجتماعی که تقریبا همگی فیلتر هستند، دانشجویانی که برای دسترسی به مقالههای دانشگاهی با سایتهای فیلترشده روبهرو میشوند و صاحبان کار و تجارت که نیاز به ارتباط با شرکتهای خارجی و سایتهایشان دارند، میزان استفاده از فیلترشکن را بالا برده است و در واقع استفاده از آن اتفاقی عادی تلقی میشود تا جایی که معمولا در صفحات شخصی مسوولان کشور در شبکههای اجتماعی، این شوخی را از سوی کاربران ایرانی میخوانیم:«ببخشید! شما از کدام فیلترشکن استفاده میکنید؟» از سایت تا نرمافزار اولین روزهای آغاز فیلتر شدن سایتهای مختلف در ایران که دامنه گستردهای از سایتهای غیراخلاقی تا سیاسی و سرگرمی داشت، سایتهای فیلترشکن به جمع کاربران ایرانی راه پیدا کردند. سایتهایی که در واقع واسطه میان کاربران و سایت فیلترشده میشدند و با سرعت کمتر میتوانستند، سایتهای مسدودشده را باز کنند. این سایتها به زودی فیلتر میشدند و تقریبا هر روز از طریق وبلاگهای فعال در این کار، آدرسهای جدید به کاربران معرفی میشد تا وقتی که وبلاگها هم فیلتر میشدند. مدتی سایتهای خبری فارسیزبان نیز این سایتها را معرفی میکردند. کاربران با عضویت در یکی از این سایتها میتوانستند آدرس سایتهای فیلترشکن جدید را از طریق ایمیلشان دریافت کنند. اما به زودی این شیوه از سکه افتاد. پیدا کردن هرروزه سایتهایی که بشود از آنها راه به فیلترشدهها پیدا کرد، خستهکننده شده بود و...