آ: همیشه بی‌کلاه

مدرسه هوشمند، کلاس هوشمند، دانشگاه مجازی، دانشکده الکترونیکی؛ اینها واژه‌هایی هستند که طی چند سال اخیر به صورت مرتب شنیده شده‌اند. یک روز وزیر آموزش و پرورش اعلام می‌کند می‌خواهد به دانش‌آموزان تبلت بدهد روز دیگر این پروژه به دلیل هزینه بالایی که دارد اجرایی نمی‌شود و فقط در حد حرف باقی می‌ماند چرا که مشکلات روزمره آموزش کشور آن‌قدر زیاد است که دیگر مدیران اجرایی به فکر خلاقیت و نوآوری نمی‌افتند.این فقط در بخش آموزش و پرورش کشور نیست، در بخش آموزش عالی نیز با اینکه تئوری آموزش مجازی چندین سال است اجرایی شده هنوز نظام‌نامه‌، قانون یا استانداردی که تمامی دانشگاه‌ها طبق آن برخورد کنند، وجود ندارد و اساتید دانشگاه‌های مجازی تقریبا به همان شیوه دانشگاه‌های عادی تدریس می‌کنند. کتب درسی و روش تدریس فرق نمی‌کند، تفاوت فقط کلاسی است که به صورت مجازی تشکیل می‌شود.در پرونده پیش‌ رو سعی کرده‌ایم به برخی از مشکلات بخش آموزش الکترونیکی کشور بپردازیم و برنامه‌های آتی آن را از زبان مدیران این بخش بشنویم: