یک دروازه بان کافی است

در بسیاری از کشورها، شرکت‌های درگیر در تجارت بین‌المللی باید به طور منظم برای آماده‌سازی و ارائه حجم زیادی از اطلاعات و اسناد به سازمان‌های دولتی با توجه به الزامات قانونی تلاش کنند اما این اطلاعات و اسناد اغلب از طریق چندین سازمان مختلف، هر کدام با روش خاص خود (دستی یا خودکار) یا فرم‌های کاغذی ارائه می‌شود. این در شرایطی است که چنین الزامات گسترده‌ای، معمولا با هزینه‌های زیاد همراه است و می‌تواند یک مانع جدی برای توسعه تجارت بین‌المللی محسوب شود. ایجاد یک پنجره واحد باعث می‌شود اطلاعات تجاری یا اسناد مورد نیاز تنها یک بار ارائه شود و در نتیجه اجرای آن افزایش آماده بودن اطلاعات و دسترسی آسان، ساده‌سازی تبادل اطلاعات دولت و بخش خصوصی، هماهنگی بیشتر و به اشتراک گذاری داده‌های مربوط به آن در سیستم‌های دولتی را به ‌دنبال خواهد داشت. پنجره واحد به عنوان یک مرکز اجازه می‌دهد طرف‌های درگیر در تجارت و حمل و نقل به تسلیم اطلاعات استاندارد و اسناد با یک نقطه ورودی به منظور انجام رویه‌های گمرکی واردات، صادرات، ترانزیت و الزامات قانونی مربوط به حمل و نقل بپردازند. پنجره واحد دارای مزایای بسیاری برای دولت‌ها از جمله مدیریت ریسک بهتر، سطح بهبودیافته از امنیت، افزایش درآمد به دلیل افزایش تجارت، و برای بخش بازرگانی تفسیر شفاف و قابل پیش‌بینی کاهش ریسک، استفاده بهینه از منابع انسانی و مالی، بهره‌وری و رقابت را به دنبال خواهد داشت. برای پیاده‌سازی پنجره واحد الزاماتی از جمله امکان‌سنجی و تجزیه و تحلیل مواردی از قبیل پتانسیل‌های موجود سطح و ماهیت تقاضا، داده‌ها و اطلاعات مورد نیاز، مسائل حقوقی، گزینه‌های پیاده‌سازی با محاسبه هزینه‌های استقرار آن و سایر منابع مورد نیاز (انسانی، فنی و...)، مزایای بالقوه و خطرات، زمان و استراتژی مدیریت باید به دقت بررسی شود. مهم‌ترین پیش‌شرط برای اجرای موفق یک مرکز پنجره واحد، اراده سیاسی از طرف دولت و حمایت...