به سوی آینده‌ هوشمند با نسل پنجم شبکه‌های مخابرات

از زمان ورود تلفن همراه (صنعت مخابرات سیار) به سطح جهان کمی بیش از ۳۰ سال می‌گذرد. طی این دوره، نسل‌های مختلفی از این شبکه‌ها عرضه شده‌اند که نام‌گذاری‌شان عموماً به تغییر ماهیت بنیادی خدمت ارائه‌شده در هر نسل نسبت به نسل قبل اشاره دارد. نسل اول شبکه‌های موبایل از فناوری آنالوگ بهره می‌گرفتند. با ورود فناوری دیجیتالی نسل دوم شبکه‌های موبایل (موسوم به 2G-GSM) به عنوان اولین شبکه تجاری بر مبنای مخابرات دیجیتالی در اوایل دهه 90 میلادی معرفی شد که از مکالمه صوتی، ارسال پیام و انتقال داده با سرعت بسیار محدود پشتیبانی می‌کرد. ۱۰ سال بعد و در آغاز هزاره سوم میلادی، نسل سوم شبکه‌های موبایل (موسوم به 3G-UMTS) با رویکرد چندرسانه‌ای برای انتقال صدا و اطلاعات ارائه شد. در گام بعدی، نسل چهارم شبکه‌های موبایل (موسوم به 4G-LTE) در اوایل دهه ۲۰۱۰ میلادی ارائه شد. با استفاده از شبکه LTE تقریباً و به طور فراگیر امکان استفاده از سرویس‌های مبتنی بر وب و همچنین انتقال اطلاعات با نرخ داده بالا در حدود چند ۱۰ مگابیت بر ثانیه فراهم شده است. حال و در آغاز دهه دوم قرن ۲۱، نسل پنجم شبکه‌های ارتباطات سیار موسوم به «5G-NR» به صورت تجاری عرضه شده است. در حالی که عموماً نسل‌های قبل (از نسل دوم تا چهارم) عمدتاً برای تکمیل (Evolution) نسل‌های پیش از خود توسعه یافته‌اند، 5G را می‌توان یک انقلاب فناورانه در شبکه‌های مخابراتی قلمداد کرد. با استفاده از شبکه 5G می‌توان از سرعت انتقال داده در حد چند صد مگابایت در ثانیه (چندین گیگابایت در حالت ایده‌ال) پشتیبانی کرد. همچنین نسبت به نسل‌های پیشین، این فناوری از افزایش ظرفیت سرویس‌دهی به کاربران شبکه (کاربران بیشتر به طور همزمان)، کاهش تاخیر انتها به انتهای شبکه، مصرف بهینه توان در تجهیزات شبکه و کاربر نهایی و همچنین بهبود کارایی طیفی پشتیبانی می‌کندکه همین باعث می‌شود 5G به عنوان یک...