وقتی زمین نابود شود حداقل اینترنت هنوز کار می‌کند

سوالی که E.M. Froster بیش از یک قرن پیش در داستانی کوتاه به نام «The Machine Stops» (ماشین متوقف می‌شود) روی آن تمرکز کرد. این داستان درمورد یک تمدن انسانی است که تماما با ماشین‌ به هم متصل شده و این ماشین‌ها ممکن است روزی خاموش شوند.

ترس از خاموشی دیگر محدود به داستان‌های تخیلی نیست.  بیمارستان‌ها، نیروی انتظامی، دولت، همه شرکت‌ها، تمام موسسات انسانی که به تمدن انسانی شکل می دهند، امروزه برای فعالیت به اینترنت وابسته‌اند.

پس جهان در زمینه مدیریت بحران کاملا متحول شده است. در دهه‌های گذشته تنها روی نجات و محدود کردن آسیب تمرکز می‌شد؛  اما امروزه، بالاترین اولویت نه تنها برای شهروندان بلکه برای امدادگران نیز اتصال و اینترنت است و آنها برای محافظت، دنبال کردن اهداف ماموریت و شناسایی لحظه‌ای خطر و مکان‌های نیازمند کمک به پهنای باند هستند.

در حالی که چرخه فروش و انتقال داده در بحث اینترنت به جریان‌هایی مجزا تبدیل شده‌اند، اما واقعیت این است که اگر اینترنت و اتصال به آن وجود نداشته باشد هیچکدام از اینها اهمیتی نخواهند داشت. در این مقاله سعی می‌کنیم ماهیت در حال تغییر پهن‌باند و اتصال و ارتباط آنها با شرایط اورژانسی را بررسی کنیم و ببینیم چطور شرکت‌های ارتباطی در کنار محافظت از تغییرات اقلیمی به بالابردن استقلال شبکه‌های خود می‌پردازند، امدادگران چطور از اتصال به اینترنت در عملیا‌ت‌های خود استفاده می‌کنند و نهایتا خواهیم دید که تکنولوژی‌های جدیدی مانند 5G و اینترنت ماهواره‌ای چه تاثیری روی این فعالیت‌های مهم می‌گذارند.

عدم وابستگی سیستم بی‌سیم در جهانی که به سمت سوختن می‌رود

تغییرات اقلیمی الگو‌های آب‌ و هوایی خشنی را در جهان ایجاد کرده و روی صنایعی که برای فعالیت به پایداری محیط زیست وابسته‌اند تاثیر درجه دو و سه دارند. صنایع کمی مجبورند به اندازه شرکت‌های تلکام در این حوزه انعطاف و پویایی داشته باشند. زیرساخت سیمی و بی‌سیم این صنایع دائما توسط طوفان‌های شدید نابود می‌شوند. عدم وابستگی این شبکه‌ها تنها برای مشتریان ضروری نیست، این موضوع برای کسانی که می‌خواهند از فاجعه جلوگیری کنند و شبکه را بازسازی کنند نیز اهمیت دارد.

جالب اینکه هیچ موضوعی به اندازه دسترسی به انرژی برای شرکت‌های تلکام اهمیت ندارد. پس تمامی شرکت‌های تلکام بزرگ آمریکایی نظیر ورایزن، AT&T و تی‌موبایل در سال‌های اخیر تلاش کرده‌اند وابستگی خود را به طرز قابل توجهی کاهش دهند تا هم به تقاضای بی‌سیم پاسخ دهند و هم آسیب روز افزون آب و هوایی را جبران کنند.

جی نیلون، مسئول ارشد استراتژی عملیات‌های شرکت تی‌موبایل می‌گوید که این شرکت در سال‌های اخیر عدم وابستگی را به بخش مهمی از ساختار شبکه خود تبدیل کرده و با سرمایه‌گذاری روی ژنراتور قرار است کاری کند تا برج‌های سلولی دیگر به شبکه برق وابستگی نداشته باشند. او می‌گوید در «مناطقی که دچار طوفان شده‌اند یا مکان‌هایی که سیستم برق متزلزلی دارند، ما در آنجا بیشتر دارایی‌های ثابتمان را سرمایگذاری کرده‌ایم.»

تی‌موبایل مانند تمام سه اپراتور بزرگ دیگر، تجهیزات را پیش از اختلال مستقر می‌کند. در نتیجه زمانی که طوفان در اقیانوس شروع به شکل گیری کند، این شرکت ژنراتور‌های قابل حمل و آنتن‌های موبایل را پیش از وقوع قطعی به منطقه می‌برد. نیلون تصریح کرد: «ما به پیش‌بینی‌های طوفان هر سال نگاه می‌کنیم و برنامه‌ریزی پیشگیرانه زیادی داریم.» آنها همچنین با مدیران شرایط اورژانسی همکاری می‌کنند و «تمرین‌های متعددی با آنها انجام می‌دهند و با آنها به طور موثر همکاری داشته و به موضوعات پاسخ می‌دهند» تا مشخص کنند که در شرایط اضطراری کدام بخش‌های شبکه در معرض بیشترین آسیب قرار دارد. سال گذشته، این شرکت برای پیش‌بینی دقیق حوادث آب و هوایی همکاری خود را با شرکت StormGeo آغاز کرد.

هوش مصنوعی پیشگو برای AT&T نیز ضرورت دارد. جیسون پورتر که بخش عمومی و اولین شبکه امدادی FirstNet را رهبری می‌کند می‌گوید که AT&T برای ساخت ابزار تحلیل تغییرات اقلیمی با Argonne National Laboratory همکاری خود را آغاز کرده تا در این همکاری قرار است نحوه قرارگیری برج‌های سلولی را بررسی و تنظیم کند. مسئله دیگری که قرار است با همکاری ANL مشخص شود این است که در ۳۰ سال آینده وضعیت طوفان، سیل و آتش‌سوزی چگونه خواهد بود. او می‌گوید: «ما ساختار خود را براساس آنچه الگوریتم‌های ما پیش‌بینی کرده‌اند دوباره طراحی می‌کنیم و شرکت در حال ارزیابی برج های سلولی آسیب‌پذیر چهار تا هشت فیتی و استفاده از«پایه‌هایی» است که مقاومت آنها را حداقل در برابر یک سری حوادث آب و هوایی افزایش دهد.»

با افزایش مشکلات و پیچیدگی‌ها، AT&T نیز مجبور شده تا در این هرج و مرج آب و هوایی اعتبار خدمت‌رسانی خود را افزایش دهد. پورتر می‌گوید در سال‌های اخیر«ما سریعا دریافتیم که بسیاری از اعزام نیرو‌ها به دلیل حوادث آب و هوایی هستند» و شرکت «در چند سال گذشته سعی کرده تا پوشش ژنراتوری خود را توسعه دهد.» این شرکت همچنین روی ایجاد زیرساخت قابل حمل نیز تمرکز کرده است. او با تاکید بر اینکه تیم مبارزه با بحران این شرکت سال گذشته به هزاران حادثه پاسخ داده‌اند می‌گوید: «ما درواقع یک مرکز داده را به طور کامل روی کامیون‌ها سوار می کنیم و به واسطه آن می‌توانیم یک دفتر مرکزی را راه‌اندازی کنیم».

شرکت AT&T به ویژه در خدمات FirstNet خود برای اولین بار از دو تکنولوژی برای ارائه پهن‌باند در مناطق فاجعه زده استفاده کرده است. در اولین اقدام این شرکت برای خدمت‌رسانی بی‌سیم از آسمان روی هواپیما‌های بدون سرنشین سرمایه‌گذاری کرده است. پورتر می‌گوید پس از اینکه سال گذشته طوفان لورا ، ایالت لویزیانا را در نوردید و باد‌هایی با سرعت بی‌سابقه را شاهد بودیم، «آنتن‌های سلولی ما مثل بطری‌های بازیابی آلمینیوم مچاله شدند،درنتیجه به یک راه‌حل با دوام نیاز داشتیم.» به همین دلیل شرکت از طرح FirstNet One استفاده کرد یعنی آنتن معلقی که می‌تواند دوبرابر محدود آنتن‌های سلولی روی کامیون را پوشش دهند و تقریبا هفته‌ها می‌تواند روی هوا باقی بماند و کمتر از یک ساعت برای سوختگیری مجدد و بازگشت به محل زمان نیاز است،که یعنی پوشش طولانی مدت و مطمئن.

دوم،‌ این شرکت در حال ساخت وسیله‌ای به نام FirstNet MegaRange است، مجموعه‌ای از تجهیزات پرقدرت بی‌سیم که اوایل امسال معرفی شدند و از چندین مایل فاصله، مانند از یک کشتی مستقر در بند سیگنال ارسال می‌کنند. این تجهیزات قرار است برای ارائه اینترنت مطمئن به امدادگران مناطق فاجعه زده استفاده شوند.

از آنجایی که اینترنت بخش بیشتری از زندگی روزمره ما را به خود اختصاص داده است، اهمیت مقاوم سازی و عدم وابستگی شبکه نیز بیشتر شده است. قطعی کوچکی می‌تواند نه تنها امدادگران، بلکه کودکی که کلاس مجازی دارد یا پزشکی که در حال جراحی از راه دور است را تحت تاثیر قرار دهد. اپراتور‌ها با استفاده از ژنراتور‌های ثابت و قابل حمل تا آنتن‌های سلولی ثابت و معلق به راه‌های مختلف برای فعال نگه داشتن شبکه‌های خود تلاش می‌کنند.

با این حال چنین طرح‌هایی هزینه‌ای است که شرکت‌های ارتباطات در مواجه‌ با جهانی پر هرج و مرج پرداخت می‌کنند. در مکالماتی که با این سه اپراتور و دیگر افراد فعال در حوزه امدادرسانی داشتیم آنها معتقد بودند که خدمات رفاهی باید در شرایط تغییرات اقلیمی خودشان را خودکفا کنند. برای مثال آنتن‌های سلولی باید ژنراتور‌های خاص خود را داشته باشند زیرا، همانطور که امسال در تگزاس شاهد بودیم، شبکه برق نیز حتی تضمینی برای فعالیت دائمی ندارد. یک سری قابلیت‌ها باید بی‌نیاز از اینترنت باشند، زیرا نمی‌توان همیشه از قطعی اینترنت جلوگیری کرد. ماشین‌ها کار می‌کنند اما متوقف هم می‌شوند.

جریان‌های اصلی خط مقدم امدادرسانی، جریان‌های داده هستند

درحالی که ما ممکن است به عنوان مشتری در زندگی روزمره به اینترنت وابسته باشیم، امدادگران درمورد گذار به مرحله اتصال کامل به اینترنت مردد هستند. به‌طور مثال وقتی هنگام طوفان آنتن‌دهی موبایل یا اینترنت از بین می‌رود متوجه می‌شوید که نقشه چاپی هم چیز بدی نیست. کاغذ، خودکار، قطب‌نما به عنوان بقایای تجهیزات سنتی هنوز هم همانند چند دهه پیش اهمیت دارند.

با این حال قدرت نرم‌افزاری و اینترنت برای بهبود امدادرسانی باعث شده تا بخش ارتباطات درمورد ترکیب تکنولوژی با اقدامات میدانی بیاندیشد. داده‌های خط مقدم مبارزه با بحران بسیار مفید است و می توان با انتقال آن بازده برنامه ریزی‌ها را افزایش داد و امنیت و بازدهی بیشتری را تضمین کرد.    ‌

AT&T و ورایزون هردو به طور مستقیم سرمایه‌گذاری‌های عظیمی روی برآورده کردن نیاز امدادگران انجام داده‌اند و AT&T به ویژه با شبکه FirstNet خود که به طور خاص برای فعالیت و همکاری خصوصی-دولتی با شبکه امدادرسانی وزارت بازرگانی طراحی شده در این حوزه بسیار خوب عمل کرده است. دولت به پیشنهاد کمیسیون 11/9 که پی برد در حملات خونبار تروریستی امدادگران امکان ارتباط مستقیم با یکدیگر را ندارند در ازای یک سازه خاص مختص امدادگران مجوز استفاده از طیف ویژه‌ای در باند 14 را به FirstNet اعطا کرده‌است.  حالا پارتر از شرکت AT&T می‌گوید که 90 درصد از زیرساخت این طرح تکمیل شده و نزدیک به 3 میلیون مایل را پوشش می‌دهد.

چرا تا این حد به امدادگران توجه شده است؟ شرکت‌های ارتباطات از آنجایی روی این مسئله سرمایه‌گذاری کرده‌اند که امدادگران در واقع در خط مقدم تکنولوژی هستند. آنها به قابلیت محاسباتی جدید، تصمیم گیری سریع هوش مصنوعی، یادگیری ماشینی، پهن‌باند و لیتنسی 5G و اعتبار بالا نیاز دارند و به طور کلی مشتریان سودآوری بشمار می‌آیند.

کوری دیویس مسئول استراتژی امنیت عمومی و پاسخ به بحران در شرکت ورایزون توضیح داد که «امدادگران بیشتر از همیشه برای حضور و نجات جان به تکنولوژی وابسته هستند.» نیک نیلان همتای او که مدیریت محصول را در بخش دولتی مدیریت می‌کند می‌گوید که «وقتی ما به ورایزون تبدیل شدیم، موضوع صدا بود و در پنج سال گذشته اوضاع تغییر کرده است و آنچه اهمیت دارد داده است.» او گفت که ابزار‌هایی برای آگاهی از موقعیت، نقشه‌یابی و دیگر قابلیت‌ها به یکی از استاندارد‌های این حوزه تبدیل شده‌اند. هرکاری که امدادگر انجام می‌دهند به شبکه باز می‌گردد، آیا شما در جای مورد نیاز پوشش لازم را دارید، آیا وقتی اتفاقی بیافتد به شبکه دسترسی دارید؟

مشکل شرکت‌های ارتباطات این است که همه ما در زمان فاجعه می‌خواهیم به شبکه دسترسی داشته باشیم، دقیقا زمانی که منابع شبکه بسیار محدود هستند. امدادگران سعی دارند با تیم زمینی یا مرکز عملیاتی خود ارتباط برقرار کنند و در همین حال شهروندان نیز می‌خواهند از امنیت دوستان و آشنایان خود مطمئن شوند و با آنها تماس بگیرند-یا شاید هم قسمتی از یک سریال را تماشا کنند.

این رقابت دلیل ساخت شبکه‌ای جداگانه مثل FirstNet است که طیف خاص خود را دارد و تنها دستگاه‌های خاص امدادگران امکان استفاده از آن را خواهند داشت. پورتر می‌گوید: «با وجود آموزش از راه دور، دورکاری و شلوغی»، اپراتور‌ها و دیگر ارائه دهندگان پهن‌باند با حجم زیادی از تقاضا روبه‌رو شدند. خوشبختانه ما FirstNet را ایجاد و طیف MHz 20 را برای امدادگران خالی کردیم تا راه برای ارتباطات مهم تر باز باشد.»

تاکید بزرگ FirstNet روی طیف اختصاصی است اما این تنها بخشی از استراتژی بزرگتری است که دسترسی دائم و سریع از طریق خدمات بی سیم را فراهم می‌کند. AT&T و ورایزون اجزای عملیاتی مهم شبکه‌های خود را در سال‌های اخیر اولویت بندی کرده و برای آنها حق تقدم در نظر گرفته‌اند. این اولویت بندی برای کاربران امنیت اجتماعی دسترسی بهتری به شبکه فراهم می‌کند تا امکان دسترسی امدادگران در شرایط بحرانی تضمین شده باشد.

نیلان از ورایزون می‌گوید: «شبکه برای همه ساخته شده است… اما وقتی فکر کردیم که چه کسی در یک دوره زمانی حتما به دسترسی به شبکه احتیاج دارد، امدادگران را در اولویت قرار دادیم.» ورایزون اولویت بندی و حق تقدم را انجام داده و حالا دسته بندی مجازی را در پیش گرفته است. طبق گفته نیلان«ما ترافیک آنها را از ترافیک مشتریان جدا می‌کنیم» تا امدادگران در شرایط بحران نیازی به رقابت در پهنای باند نداشته باشند. او اشاره کرد که تمامی این سه دیدگاه از سال 2018 اجرایی شده‌اند و بسته پهنای باند و نرم‌افزار ورایزون برای امدادگران از طریق برند Verizon Frontline که ماه مارس راه اندازی شد ارائه شده‌اند.

با افزایش اعتبار پهن‌باند، امدادگران به شکلی که حتی یک دهه پیش تصور آن هم ممکن نبود به اینترنت دسترسی خواهند اشت. تبلت، حسگر، دستگاه‌های متصل به اینترنت و ابزر‌ها-تجهیزاتی که پیشتر دستی بودند حالا عمدتا دیجیتالی شده‌اند.

5G برای پوشش گسترده‌تر

سال‌ها است که این سو و آن سو درمورد 5G و حتی 6G می‌شنویم، اما 5Gدر مسئله مبارزه با بحران چه معنایی دارد؟ پس از سال‌ها گمانه زنی، بالاخره به پاسخ این سوال نزدیک می‌شویم.

نیلون از شرکت تی‌موبایل اشاره کرد که بزرگترین مزیت 5G این است که به ما اجازه می‌دهد به ویژه در طیف باند پایین‌تر «پوشش گسترده‌تری» داشته باشیم. اما او اعلام کرد که با این حال «هنوز از لحاظ کاربردی و در زمینه امدادرسانی به جایی که باید نرسیده‌ایم.»

با این حال پورتر از AT&T می‌گوید که «زیبایی 5G کمتر به سرعت مربوط است و بیشتر در ارتباط با تاخیر است». مشتریان معمولا با پهن‌باند حجیم پیشنهادات را قضاوت می‌کنند، اما در جهان امدادرسانی، تاخیر و محاسبه لبه‌ای مهمترین ویژگی‌های مطلوب هستند. برای مثال، دستگاه‌ها در محل می‌توانند ویدیو‌ را بدون نیاز به دسترسی به شبکه بی‌سیم اصلی با هم مخابره کنند. با پردازش لحظه‌ای داده‌ها، تصمیم‌گیری در محیط‌هایی که حتی چند ثانیه هم ممکن است به قیمت جان کسی تمام شود اهمییت بالایی دارد.

این انعطاف‌پذیری امکان کاربرد‌های جدیدی را در امدادرسانی فراهم می‌کند و پورتر می‌گوید:« ما موارد استفاده فوق‌العاده‌ای را برای 5G داریم و یک سری نمونه‌های آزمایشی را با وزارت دفاع راه‌اندازی کرده‌ایم.» او مثالی از «سگ‌های ربات که خنثی سازی بمب و جستجو و احیا را انجام می‌دهند» ارائه کرد.

ورایزون نوآوری و کاربرد‌های جدید را به یکی از اهداف استراتژیک خود تبدیل کرده است و در حال راه اندازی یک مرکز  5G برای امدادگران است که به نسل جدیدی استارت‌آپ‌ها اختصاص دارد. نیلان از ورایزون می‌گوید که این مرکز بیش از ۲۰ شرکت را از زمینه‌های مختلف شامل شده که همگی روی موارد گوناگون کار می‌کنند،‌ از محیط‌های آموزش واقعیت مجازی گرفته تا اپلیکیشن‌های واقعیت افزود که به آتش‌نشان‌ها اجازه می‌دهد پشت دیوار را ببینند. دیویس همکار او می‌گوید که «هوش مصنوعی قرار است بهتر و بهتر و بهتر شود».

Blueforce شرکتی است که در اولین گروه این مرکز قرار گرفت. این شرکت از 5G برای متصل کردن حسگر‌ها و دستگاه‌ها به هم استفاده می‌کند تا امدادگران بتوانند با داده‌های به روز، بهترین تصمیمات را بگیرند. مایکر هلفریک، بنیانگذار و مدیرعامل این شرکت می‌گوید که «به دلیل این شبکه‌های جدید، فرماندهان می‌توانند از خودرو خارج شوند و به میدان بروند و درعین حال همان جریان» اطلاعاتی که معمولا در مرکز فرماندهی دریافت می‌کنند را در اختیار داشته باشند. وی اشاره کرد که علاوه بر رابط‌های کاربری سنتی، این شرکت راهکار‌های دیگری را نیز برای ارائه اطلاعات به امدادگران مد نظر دارد. «دیگر نیازی نیست به یک صفحه نمایش نگاه کنند و ما در حال بررسی یک سری مدل‌های ادراکی مثل صدا، لرزش و نمایشگر‌های جلو صورت هستیم.»

5Gروش‌های تازه‌ای برای بهبود امدادرسانی را ممکن می‌کند؛ اما این به معنای ناپدید شدن شبکه‌های 4G فعلی نیست. دیویس می‌گوید که بسیاری از حسگر‌های میدانی به تاخیر یا پهنای باند 5G نیازی ندارند. او می‌گوید «LTE سال‌های سال‌ ماندگار خواهد بود.»

مرا به ستاره‌های متصل کند

مایکل مارتین از پلتفرم داده‌های امدادرسانی RapidSOS می‌گوید که «به نظر می‌رسد قوای تازه‌ای برای رفع مشکلات واقعی» در بازار امدادرسانی وجود دارد که او آنرا «تاثیر ایلان ماسک» نامید. و این تاثیر به ویژه در زمینه اتصال به اینترنت که پروژه اینترنت استارلینک از شرکت اسپیس‌اکس وارد عمل شده کاملا احساس می‌شود.

اتصالات ماهواره‌ای از ابتدا تاخیر و پهن‌باند محدودی داشتند که استفاده از آنها را در شرایط بحران دشوار می‌کند. به‌علاوه، به دلیل تجهیزات مورد نیاز برای اتصال ماهواره‌ای، در شرایط بحرانی ایجاد برقراری ارتباط بسیار دشوار است. استارلینک وعده داده که تمامی این مشکلات را رفع می‌کند یعنی اتصال آسان، سریع، تاخر پایین و پوششی سراسری که برای امدادگران جهانی فوق‌العاده است. شبکه استارلینک هنوز در حال توسعه است و نمی‌توان گفت که دقیقا چه زمانی روی بازار امدادرسانی تاثیرگذار خواهد بود؛ اما باید این پیشنهاد را زیر نظر داشته باشیم زیرا اگر وعده‌های این طرح محقق شود، پتانسیل بسیار زیادی در حوزه امدادرسانی خواهد داشت.

حتی اگر استارلینک را نیز نادیده بگیریم، تغییرات این دهه در حوزه امداد رسانه یک انقلاب محسوب می‌شود. عمق و قدرت اتصال در حال تغییر شرایط است و امدادگران به جای وابستگی امل به ابزار‌های سنتی کم کم می‌توانند آینده‌ای دییجتال داشته باشند. این ماشین دیگر متوقف شدنی نیست.

منبع: TechCrunch