الکترونیک یا الکترونیکی؟

از زمانی که واژه e-banking در دهه 1980 میلادی وارد ادبیات صنعت بانکداری جهان و با قدری تاخیر وارد نظام بانکی ایران شد، معادل‌یابی فارسی برای آن صورت گرفت. برخی اساتید و سازمان‌ها معادل صحیح بانکداری الکترونیکی را برای آن به کار گرفتند و جمع کثیری نیز با کم‌دقتی از واژه‌ بانکداری الکترونیک استفاده کردند و به همین ترتیب طی سال‌ها ادامه دادند. به مرور با پیشرفت فناوری و افزایش ترکیبات بعدی این نوع معادل‌یابی گسترش پیدا کرد و دامنگیر تجارت الکترونیکی، خدمات الکترونیکی، آموزش الکترونیکی، فروشگاه الکترونیکی، کتاب الکترونیکی، دولت الکترونیکی و غیره شد. به طوری که ترکیبات نادرست بانکداری الکترونیک، تجارت الکترونیک، یادگیری الکترونیک، دفتر خدمات الکترونیک، فروشگاه الکترونیک، کتاب الکترونیک و غیره به وفور روی نشریات و تابلوهای در و دیوار شهرها و تارگاه‌های نهادها و سازمان‌های دولتی و خصوصی و حتی دانشگاهی دیده می‌شود. عجیب آنکه برخی از این موارد نادرست از سوی مراکز و نهادها و سازمان‌هایی درج و نشر می‌شوند که مسئولیت و وظیفه آموزش و اطلاع‌رسانی و فرهنگ‌سازی برای گسترش و ارتقای کاربردهای الکترونیکی را بر عهده دارند. به عنوان مثال نشریه وزین و پر محتوای بانکداری الکترونیک «نشریه اطلاع‌رسانی و آموزشی ویژه مدیران و کارشناسان شبکه بانکی» که ششمین سال نشر خود را پشت سر می‌گذارد و همین‌گونه است همایش بین‌المللی بانکداری الکترونیک و نظام‌های پرداخت که توسط پژوهشکده پولی و بانکی وابسته به بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران برای چهارمین سال متوالی برگزار می‌شود و روی کلیه پوسترها و سربرگ‌ها و تارگاه همایش و غیره کلمه الکترونیک را درشت و پررنگ نقش زده‌اند؛ حال آنکه از نهاد و سازمانی چون بانک مرکزی و پژوهشکده وابسته به آن انتظار می‌رود در زمره اولین سازمان‌ها برای درست‌نویسی واژه‌های تخصصی باشند. مثال ساده‌تر ترکیب نادرست کتاب الکترونیک است، بدون شک منظور ناشران از کتاب الکترونیک، کتابی در مورد مبحث الکترونیک مشابه کتاب جبر، کتاب...