آیا خودپردازها می‌میرند

خودپردازها در ایران وارد دهه سوم عمر خود شده‌اند. اولین خود پرداز را بانک سپه طی سال 71 در شعبه مرکزی خود در میدان امام خمینی نصب کرد و برای استفاده از آن تقریبا 100 کارت برای مدیرانش صادر کرد. در آن زمان بانک سپه برای این دستگاه‌های خود نام عابربانک را انتخاب کرد که هنوز هم بسیاری از مردم از این نام برای دستگاه‌های ATM استفاده می‌کنند. خودپرداز معادل Automated Teller Machine یا ATM است. هر چند در ترجمه لفظی، ماشین سخنگوی خودکار معادل فارسی آن است اما این دستگاه با نام خودپرداز در سیستم بانکداری و میان مردم ایران شناخته شده است. خودپرداز دستگاهی الکترونیکی است که به مشتریان بانک امکان می‌دهد در هر زمان به‌ وسیله قرار دادن کارت خاصی در دستگاه و وارد کردن یک گذرواژه از حساب خود پول دریافت کنند یا تراز حساب بانکی خود را وارسی کنند بدون اینکه نیاز به شمارشگر انسانی باشد. این دستگاه‌ها که در آن زمان هیچ کاری جز دادن پول نقد نمی‌کردند خیلی زود جای خود را در میان مردم باز کردند و مردم به آنان اعتماد کردند. درخواست و مراجعه مردم به این دستگاه‌ها موجب شد بانک‌ها برای نصب این دستگاه‌ها با یکدیگر به رقابت بپردازند. مدیران بانک‌ها پی‌ بردند دیگر توان پاسخگویی به نیاز مشتریان خود را در شعب ندارند و نمی‌توانند به نیازهای پرداختی آنان در داخل شعب پاسخ گویند، از همین رو سعی کردند با نصب بیشتر تعداد دستگاه‌های خودپرداز بخشی از مشتریان خود را به بیرون از شعب هدایت کنند. اما گستردگی و بلوغ خودپردازها به دوره توسعه شتاب و پذیرش تمامی کارت‌های بانکی توسط دستگاه‌های خودپرداز بازمی‌گردد؛ درست همان زمانی که افراد برای دریافت پول نقد از این دستگاه‌ها باید در صف منتظر می‌ایستادند اما به تدریج دستگاه‌های خودپرداز، از دستگاه‌هایی که فقط پول پرداخت می‌کردند تغییر شکل دادند و بخشی از...