۹ مهر ۱۴۰۳
آیا روند بومی سازی شبکه های اجتماعی شکل طبیعی و درستی را طی کرده است
چای فیس پهلو
چرا حقوق شبکههای اجتماعی مساله امروز ماست؟ نزدیک به 10 سال از زمان آغاز عضویت ایرانیان در شبکههای اجتماعی میگذرد؛ نخستین مطلب در حوزه حقوق شبکههای اجتماعی در مطبوعات ایرانی به شکل منسجم به شما خوانندگان تقدیم میشود. اما قبل از ورود به محتوای اصلی این پرونده، این سوال پیش میآید که اساسا چه نیازی به پرداخت به موضوعی چون حقوق شبکههای اجتماعی در کشور داریم؟ به نظر میرسد چند دلیل اساسی برای این موضوع وجود دارد. 1 . موضوع حقوق شبکههای اجتماعی دربرگیری بسیار بالایی دارد. در حال حاضر تخمینها نشان میدهد نزدیک به 10 میلیون کاربر ایرانی در شبکههای اجتماعی داخلی و خارجی عضو هستند. این تعداد از کاربران مطمئنا به تنظیم روابط میان خود و دیگر کاربران و نیز با شرکت متصدی شبکههای اجتماعی نیاز دارند. 2 . تعداد پروندههای شبکه اجتماعی در کشور در حال فزونی است. تقریبا روزی نیست که پلیس فتا از ایجاد یک صفحه به نام فردی دیگر در یکی از شبکههای اجتماعی (دزدی هویت)، انتشار عکسهای مبتذل و مستهجن (هرزهنگاری انتقامجویانه)، کلاهبرداری یا حتی اقدامات ضدامنیتی در شبکههای اجتماعی سخن نگوید. این حجم بالا از پروندهها، لزوم پرداختن به مساله این شبکهها را روشن میکند. 3 . موضوع شبکههای اجتماعی یک دغدغه حاکمیتی است. در حال حاضر انبوه سخنان و نوشتههای مسوولان و رسانهها در یک سال اخیر بر این موضوع تاکید میکند که این موضوع به عنوان یک مساله (Problem) برای حاکمیت مطرح است. به منظور حل چنین مسالهای یا حداقل داشتن پاسخهایی برای آن نیاز به تحقیق در مورد مساله شبکههای اجتماعی وجود دارد. 4 . اگرچه اصول موجود حقوقی به کار پاسخگویی در حوزه شبکههای اجتماعی میآید اما قابل انکار نیست که مسائل موجود در این حوزه جدید هستند. اینکه آیا پروفایل فرد در یک شبکه اجتماعی به ارث میرسد یا خیر و اینکه آیا لایک کردن یک صفحه...