تولد برای جمعی نیم‌قرنی

انجمن‌ها بخش جدایی‌ناپذیر و پایه و بنیاد توسعه هر صنف و بازاری به حساب می‌آیند. در ایران صدها انجمن وجود دارد که هر کدام برای رسیدن به هدفی تشکیل شده‌اند؛ اما وجه اشتراک اکثر این انجمن‌های مردم‌نهاد عمر کوتاه یا متوقف شدن فعالیت آنها بعد از چند سال به دلایل مختلف است. حالا در بین این انجمن‌های رنگارنگ، شاخه ایرانی انجمن بین‌المللی مهندسان برق و الکترونیک که به انجمن IEEE معروف است تا چندی دیگر پنجاهمین سالگرد تاسیس خود را در کشور جشن خواهد گرفت. انجمنی که نه تنها نیم قرن از فعالیتش در ایران می‌گذرد بلکه می‌توان از آن به عنوان نماد مقاومت و پایداری و یکی از معدود بخش‌های بین‌المللی حوزه فناوری ایران که از تیغ تحریم‌های نفسگیر جامعه جهانی در دوره‌های مختلف در امان مانده نیز یاد کرد. ورود فعالیت شاخه ایرانی انجمن IEEE به نیمه قرن دوم فعالیتش فرصت خوبی است تا نگاهی به فعالیت این انجمن بیندازیم که با سختی فراوان توانسته ارتباطش را با جهان حفظ کند و به کار خود با جامعه آکادمیک مطرح‌‌ترین کشورهای دنیا ادامه دهد. از توماس ادیسون و نیکولا تسلا تا عباس چمران بیراه نیست اگر انجمن IEEE را در زمره انجمن‌های ناشناخته‌مانده در نزد بخش عمومی جامعه جای دهیم. حتی کمتر کسی در حوزه فناوری ارتباطات و اطلاعات از فعالیت‌های دقیق این انجمن در ایران خبر دارد اما نگاهی به سرگذشت شکل‌گیری آن و همچنین فعال بودنش در ایران با وجود تحریم‌های سخت‌گیرانه جامعه بین‌المللی می‌تواند عمق اهمیت این انجمن را چندبرابر کند. انجمن مهندسان برق و الکترونیک که ترجمه انگلیسی آن The Institute of Electrical and Electronics Engineers است و همه آن را با عنوان خلاصه IEEE می‌شناسند با ادغام دو انجمن قدیمی در کشور آمریکا به وجود آمده است. یکی از این انجمن‌ها انجمن موسسه مهندسان برق آمریکا یا AIEE (American Institute of Electrical Engineers) است...