الفابت اینترنت بی‌سیم با پرتو‌های نور با برد ۲۰ کیلومتر ارائه می‌کند

به گزارش پیوست، این پروژه الفابت که تارا نام دارد در سال ۲۰۱۷ با نام متفاوتی معرفی و در سال گذشته یک سری نسخه‌های آزمایشی آن با همکاری شرکت‌های ارائه دهنده خدمات ارتباطی به اجرا گذاشته شد. طبق گفته ارائه دهندگان این سرویس هدف از این برنامه ارائه اینترنت به بخش‌های دور افتاده افریقا عنوان شده‌است.

کنیا اولین کشوری خواهد بود که به این تکنولوژی مجهز می‌شود و دیگر کشور‌های آفریقای سیاه نیز در دستورکار این پروژه قرار دارند. ماهش کریشناوامی، مدیر عمومی پروژه تارا در خصوص این پروژه می‌گوید: «پروژه تارا در حال حاضر با اکونت (شرکت ارائه دهنده خدمات ارتباطی) و زیرشاخه‌های آن یعنی لیکوئید تلکام همکاری می‌کند تا اینترنت پرسرعت و مقرون به صرفه را در شبکه‌های این ارائه‌ دهندگان در آفریقای سیاه توسعه دهد.

طبق گفته او تکنولوژی تارا اول از همه در شبکه‌های شرکت لیکوئید تلکام در کنیا به کار گرفته خواهند شد و دسترسی به اینترنت پرسرعت را در مکان‌هایی که دسترسی به کابل‌های فیبر نوری برایشان مشکل است یا تهیه شبکه سیمی پرهزینه و خطرناک خواهد بود برای مثال رودخانه‌ها، پارک‌های ملی یا مناطق مورد نزاع، امکان پذیر خواهد کرد.

همانند فیبر نوری اما بدون کابل

تکنولوژی تارا نیز همانند کابل‌های فیبر نوری از نور برای انتقال داده استفاده می‌کند و تنها تفاوت آنها نبود کابل است. کریشناوامی می‌گوید: «همانطور که فیبر نوری از نور برای انتقال داده‌ها در کابل‌های زیرزمینی استفاده می‌‌کند، تارا نیز برای انتقال اطلاعات با سرعت بالا از یک پرتوی نور باریک و نامرعی استفاده می کند.» به عقیده او این پرتو بین درگاه‌های تارا مخابره می‌شود و یک اتصال بین آنها ایجاد می‌کند. اتصال تارا می‌تواند تا فاصله ۲۰ کیلومتر را پوشش دهد و پهن‌باندی بیش از Gbps ۲۰ را منتقل خواهد کرد، مقداری که برای اتصال هزاران نفر و مشاهده ویدیو‌های یوتیوب در یک آن کافی است.

اتصالات تارا با اتصال به شبکه‌های فیبر نوری در مناطق محروم می‌توانند اینترنت پرسرعت و مطمئن را بدون هزینه، زمان و دشواری بالا ارائه دهد.

این تکنولوژی برای اتصال به یک مسیر باز و بدون اختلال نیاز دارد و درنتیجه الفابت درگاه‌ها را «در ارتفاع روی برج، تیر‌های چراغ برق یا سقف خانه‌ها» قرار می‌دهد. کریشناوامی می‌گوید: «اتصالات تارا می‌تواند با ارائه روشی مقرون به صرفه و سریع برای ایجاد دسترسی به اینترنت در نواحی دور افتاده می‌تواند نقاط اتصال مهمی برای نواحی کور در بین برج‌های سلولی و هات‌اسپات‌های بی‌سیم ایجاد کند.»

پروژه تارا یکی از پروژه‌های جالب زیرمجموعه الفابت به نام X است (که پیشتر به نام گوگل X شناخته می‌شد). این پروژه از پروژه لون در زیرشاخه X منشا می‌گیرد که پیشتر درمورد ارائه شبکه بالونی به مناطق دور افتاده در این پروژه گزارش دادیم.

الفابت اعلام می‌کند که «تیم پروژه لون باید راهی را پیدا می‌کردند که بین بالون‌هایی در فاصله ۱۰۰ کیلومتری یکدیگر اتصال ایجاد کنند و به همین منظور آنها با استفاده از تکنولوژی FSOC (ارتباطات نوری فضای باز) را برای اتصال بین بالون‌ها آزمایش کردند.»

پس از اینکه این اتصالات برای ارسال داده در بین بالون‌ها در استراتوسفر (هواکره یا طبقه فوقانی جو از ۱۱ کیلومتری به بالا) استفاده شد مهندسان پروژه لون به این فکر فرو رفتند که آیا می‌توان «از این روش برای حل مشکل اتصال در نزدیکی زمین نیز استفاده کرد» و به این ترتیب پروژه تارا متولد شد.

منبع: arstechnica