اقتصاد مشارکتی که در شرکتهایی مثل اوبر، ایربیانبی و ویورک نمود پیدا کرده به دلیل شیوع کرونا در شرایط بحرانی قرار دارد. چرا این مساله اهمیت دارد؟ فرضیات پایه درباره تکامل رفتار انسان در عصر دیجیتالی تحتتاثیر ویروس کووید-۱۹ قرار گرفته و ما را ملزم میکند در تصویری که از آینده فناوریمحور ساختهایم تجدید نظر کنیم. خبرها چه میگویند بنا بر گزارش تحلیلگران، غولهای اشتراک خودرو یعنی اوبر و لیفت بحران کسبوکار خود را با ورود پاندمی تجربه میکنند. آمار و ارقام ۲۸ و ۲۹ آوریل نشان داد که بیش از ۲۰ درصد از ۲۷ هزار کارمند اوبر بیکار شدهاند. ایربیانبی پروتکلهای تمیزکاری تازه و سکونت ۲۴ ساعتی جدیدی اضافه کرده است. این شرکت خصوصی هنوز چیزی درباره گذران این شرایط منتشر نکرده، اما به نظر میرسد مجبور شده دو وام یک میلیارد دلاری در ماه آوریل دریافت کند. ویورک، که کارکنان زیادی را از شرکتهای مختلف گرد هم آورده، قبل از شیوع ویروس کرونا نیز دچار مشکل بود و اکنون هم در تدارک امکانات راحتی برای اعضایش برآمده است. از سوی دیگر پاندمی ریسکهای مالی پایه این شرکتها را متوقف کرده است. در حال حاضر خیلی از آمریکاییها زیاد از خانه بیرون نمیروند و وقتی چنین میکنند با خودروهای شخصی (در صورت وجود) سفر میکنند (آنها هنوز ترجیح میدهند در صورت امکان از حملونقل عمومی استفاده کنند، یا در مکانهایی که مسیرهای حملونقل بسته هستند دستکم گزینهای نداشته باشند). علاوه بر این، سفرهای کم و کوتاه به معنی تقاضای کمتر برای اجاره کوتاهمدت است. و به لطف درخواست کار در منزل، تقاضای کمی برای فضاهای کاری مشترک وجود دارد. تصویر کلی اقتصاد مشارکتی به عنوان یک ایده در سالهای ۲۰۰۰ متولد و برندسازی شد. ما مشتاق استفادههای مشارکتی از فضا، خودرو و ابزارها هستیم و ترجیح میدهیم پولمان را با خرید تجربه بهیادماندنی و فعالیتهای تفریحی ذخیره کنیم. نرمافزار...