ورود اتوماسیون به صنعت نفت و گاز نیز مانند سایر صنایع، با قولها و وعدههای زیادی برای شتاب بخشیدن به فرایندها و محیطهای کاری امن همراه بوده و در عین حال نگرانیهایی نیز درباره امنیت شغلی ایجاد کرده است. اتوماسیون از اوایل دهه 1990 راه خود را به آرامی در بخشهای صنعت نفت و گاز آغاز کرد و اعتبار این ایده را که متخصصان نفت و گاز زندگی خطرناکی را تجربه میکنند کاهش داد. در واقع اکنون افرادی که روی دکلهای دریایی کار میکنند درصد آسیب کمتری نسبت به معلمان دارند. شاخص جهانی استعدادهای انرژی (GETI) درباره این مساله که مشاغل خودکار در صنعت بحرانهای مهارت را تشدید میکنند یا نه، نشان میدهد این موضوع افسانه نیست و توجه جدی میطلبد. قصد ما این نیست که به از دست رفتن مشاغل با ورود اتوماسیون بپردازیم، این موضوع استخوانی در گلوی هر صنعتی است که اتوماسیون را پذیرفته. برای تخمین دقیقتر وزن مزایا و نیز عواقب اتوماسیون و چگونگی مقابله با آنها، نظرات متخصصانی را که در بخشهای مختلف این صنعت مشغول کار هستند گرد آوردهایم تا مساله را از دید آنها ببینیم. اتوماسیون نفت و گاز: مزایا پیتر مایر، از مدیران صنعتی شرکت نرمافزاری SAP جمعیت جهان تا سال 2050 به 10 میلیارد نفر میرسد که به انرژی ایمن، قابل اعتماد و پایدار نیاز دارند. در این بازار پیچیده انرژی، صنعت نفت و گاز با گذر به سمت عملیات کارآمدتر و مدلهای کاری با محوریت انتشار و مصرف کربن کمتر، به چالشهای جدیدی برخورده است. کسانی که در این صنعت مشغول کارند میدانند 80 درصد وظایف واقعا به نیروی انسانی نیاز ندارند و به همین دلیل در پی راهحلهای استاندارد مبتنی بر بازار برای خودکارسازی این فعالیتها هستند. این به شرکتها اجازه میدهد بر 20 درصد تجارتشان که متمایز و متفاوت است تمرکز کنند و بازده خود را افزایش دهند....