توسعه فضای استارتآپی کشور و شرکتهای دانشبنیان طی نیمه اول دهه ۹۰ این انتظار را…
۹ آبان ۱۴۰۳
نمیتوان در ابرشهری مثل تهران زندگی کرد و از ابزارهای فناورانه بهره نبرد. هرچند هستند افرادی که اصرار دارند استفاده از فناوری آنان را از بسیاری از وجوه زندگی بازمیدارد و زندگی شخصی و حرفهایشان را یکی میکند و در عین حال از عمق رابطه میانفردی افراد میکاهد و بیشتر تعدد روابط اهمیت پیدا میکند تا عمق آن؛ اما نمیتوان از لذت استفاده این ابزار به سادگی گذشت.
شاید انتقاد گروه هراسان از فناوری بیجا نباشد و بسیاری از افراد این نقاط ضعف فناوری را یادآوری کرده باشند اما مگر میتوان در تهران زندگی کرد و از اپهای بانکی که روی گوشیهای هوشمند نصب میشوند و میتوان از آنها برای انجام فعالیتهای بانکی استفاده کرد چشم پوشید؟ مگر میتوان در شهری مثل تهران زندگی کرد و این روزها از مزایای استفاده از تاکسیهای اینترنتی و خدماتی که اپلیکیشنهای آنها در اختیارمان قرار میدهند گذشت؟ سهولتی که این ابزارکها برای زندگی فردی افراد ایجاد کردهاند از یک سو و حس امنیتی که میتوانند به افراد منتقل کنند از سوی دیگر بیتوجهی به این فناوری را سخت میکند.
آیا کلانشهری مثل تهران این اجازه را میدهد که بدون تلفن همراه از خانه خارج شد و با تاکسی و اتوبوس و وسایل حملونقل عمومی یا حتی آژانسهای شهری به مقصد رسید و دوستان را در زمان مقرر در مکان از پیش تعیینشده پیدا کرد؟ اتوبانهای عریض و طویل تهران شهر را به گونهای چندپاره کردهاند که در بسیاری از مناطق- مخصوصاً مناطق نوظهور- امکان دسترسی ساده به خطوط حملونقل عمومی آن هم در ساعات غیرمتعارف وجود ندارد. از همین روست که فناوری میتواند به کمک افراد بیاید و به جای اینکه آنها به سمت ایستگاههای تاکسی یا اتوبوس حرکت کنند وسایل نقلیه را به مکانی که ایستادهاند یا درخواست کردهاند برساند.
حتی اگر در شهر تهران به دنیا آمده باشید و تمام عمر خود را در این شهر گذرانده باشید و یک شهرگرد حرفهای به شمار بیایید، باز هم نمیتوانید ادعا کنید تمامی مناطق این کلانشهر را میشناسید. هستند کوچه پسکوچهها یا محلههایی که به دلیل وسعت تهران از دسترسی افراد و شهروندان این شهر دور بودهاند و جز افراد محلی کسی از پیچ و خم آنها آگاه نیست.
در اصل هیچکس نمیتواند ادعا کند شهر را به صورت کامل میشناسد، میتواند بگوید که محل زندگی خودش یا محل کارش را بلد است اما نمیتواند بگوید این شهر ۷۳۰ کیلومتر مربعی را بلد است. از همین روست که نقشههای شهری که این روزها روی گوشیهای هوشمند شهروندان قرار دارد یکی از ابزارهای شناسایی تهران به شمار میآید چرا که به شمایی که سالهاست در تهران زندگی میکنید بهترین مسیر را پیشنهاد میکنند.
ابزارهای فناورانه شاید زندگی را پیچیدهتر کنند اما بیشک زندگی شهروندان کلانشهرها را آسانتر خواهند کرد.