۹ مهر ۱۴۰۳
روحالله مومننسب:
نظارت بر مرز دیجیتالی کار وزارت ارتباطات نیست
«واگذاری مدیریت اینترنت و به تعبیر برخی واگذاری مرزبانی دیجیتالی به نیروهای مسلح»، مادهای ذیل طرح ساماندهی پیامرسانهای اجتماعی مجلس، که در یک ماه گذشته سر و صداهای زیادی در فضای رسانهای کشور برپا کرده است. بررسیها برای اینکه چه کسانی و چه گروههایی پشت مطرح شدن این ماده خاص در طرح پیامرسانهای اجتماعی بودند پیوست را به طیف گستردهای از فعالان حوزه سایبری رساند. از جمله یکی از این افراد «روحالله مومننسب» بود، فردی که بر اساس اطلاعات برخی افراد، پیشنهادکننده اصلی این طرح به نمایندگان کمسیون فرهنگی مجلس بوده است. اما او در گفتوگو با پیوست گفت که تنها به عنوان کارشناس مرکز پژوهشهای مجلس در جلسات بررسی طرح ساماندهی پیامرسانهای اجتماعی حضور داشته است. او به خاطر نظرات انتقادیاش از مدیریت فضای سایبر شهرت بسیاری دارد و حتی برخی کاربران او را در فضای سایبر به عنوان فردی با نگاه سیاسی تند که محدودکننده سرویسهای اینترنتی است معرفی میکنند. اما مومننسب در گفتوگو با پیوست هرگونه نگاه سیاسی به فضای سایبر را رد و تاکید میکند که به مسائل نگاه فنی و حقوقی دارد. او همچنین با صراحت کامل مخالفتش با وزیر ارتباطات را اعلام میکند و میگوید حرفهای جهرمی بیشتر از اینکه فنی باشد سیاسی است. او در طول این گفتوگو بارها تاکید میکند که در ماده مورد بحث طرح ساماندهی پیامرسانها قرار نیست هیچ مسئولیتی از وزارت ارتباطات گرفته شود بلکه مجلس در تلاش است تا برای اولین بار با مشخص کردن مرز دیجیتالی کشور امنیت کامل را به فضای سایبر کشور بازگرداند.
اخیراً پیشنویس طرحی در مورد ساماندهی پیامرسانهای اجتماعی در کمیسیون فرهنگی مجلس مورد بررسی قرار گرفته است. مادهای در این طرح مورد توجه است که بر اساس آن مدیریت گذرگاه اینترنت کشور به نیروهای مسلح سپرده شود. با این پیشفرض که گذرگاه اینترنت را یک مرز دیجیتالی به حساب بیاورند و مطابق این ایده حضانت مدیریت آن را به نهادی ذاتاً نظامیامنیتی بسپارند. شما چقدر در جریان این ماده هستید و با کلیت آن موافقید؟ در همه دنیا، از جمله ایالات متحده آمریکا، مرزبانی یا مراقبت از گیتوی ورود و خروج اطلاعات بر عهده NSA (آژانس امنیت ملی آمریکا) است که پنجمین رکن ارتش آمریکا به حساب میآید و یک ارگان صد درصد نظامی است. در دنیا فضای مجازی را به عنوان پنجمین عرصه نبرد سرزمینی در نظر میگیرند. صحبت عرصه سرزمینی که به میان میآید، مانند زمین، دریا، هوا و فضای مجازی، آن زمان نیروهای مسلح برای صیانت از آن ماموریت و مسئولیت میگیرند. همین الآن مرزهای فیزیکی ما را ستاد کلی نیروهای مسلح به وسیله نیروی انتظامی، سپاه و بخشهایی را هم با کمک ارتش مراقبت میکنند. این بدان معنا نیست که مسئولیت جادها و چیزهای دیگر هم با این نهاد است. همه مباحث جداست؛ مثلاً ما شرکت هواپیمایی داریم، راهآهن داریم، وزارتخانههای مختلفی در این زمینه داریم، مانند وزارت راه که هر بخش وظیفه خودش را انجام میدهد. هم آنها نمیتوانند در کار مرزبانی دخالت کنند چون تخصص و امکاناتش را ندارند و کسی از آنها این کار را نخواسته است و منطقی هم نیست که بخواهد. اما از سمتی دیگر آنها نیز در کار تعاملات درون سرزمینی دخالت نمیکنند. مطابق منطقی که شما در سالهای گذشته مطرح کردید، مبنی بر اینکه همیشه الگوهای غربی را زیر سوال بردهاید، آیا در این مورد خاص مراجعه به الگوی خارجی درست است؟ این موضوع فقط در مورد آمریکا صدق...