جامعه چقدر آماده فناوری‌های سایبورگ است؛ فراتر از طبیعی

اغلب نگران این هستیم که فناوری بیش‌ازحد پیشرفت کند و از کنترل خارج شود، شغل‌هایمان را بگیرد یا حتی دنیا را به سلطه درآورد. اما فراموش می‌کنیم ما نیز در مقام فرد و گونه در حال پیشرفتیم. فناوری تنها چیزی نیست که تغییر می‌کند و بهسازی می‌شود، ما هم چنین سرنوشتی داریم. خودتان را یک پردازنده اطلاعات در نظر بگیرید. ما در مقام یک فرد اطلاعات را ادراک و پردازش و سپس بر اساس آن اقدام می‌کنیم. برای مثال، اگر می‌بینید که راهرو تاریک است، شاید تصمیم بگیرید چراغ را روشن کنید. اقدامات‌تان باعث تغییر اطلاعاتی می‌شود که ادراک‌شان می‌کنید- حالا می‌بینید که راهرو روشن است و جلو می‌روید تا وقتی چیزی را می‌بینید که به اقدامی جدید نیاز دارد. و این چرخه ادامه دارد. این یک سیستم مداربسته است. با برجسته‌کردن اطلاعاتی که ادراک می‌کنیم، تقویت قدرت پردازش شناختی‌مان یا بهسازی توانایی اقدام‌مان می‌توانیم عملکرد را در امتداد طیفی که در این سیستم مداربسته وجود دارد ارتقا دهیم. این کار را بهسازی انسان (human enhancement) می‌نامند. وقتی از شرکت‌کننده‌ها سوال شد آیا دوست دارند از فناوری‌های بهسازی انسان برای تقویت توانایی‌های شناختی خودشان فراتر از حد عادی استفاده کنند، ۴۳ درصد آری گفتند. در سال ۲۰۱۸، رئیس شورای آینده جهانی بهسازی انسان در مجمع جهانی اقتصاد بودم. با این شورا گزارشی با همکاری AARP منتشر کردیم. AARP با دانشگاه شیکاگو کار کرد تا از نمونه‌ای متشکل از حدود دو هزار آمریکایی ۱۸ سال به بالا نظرسنجی کند. اول، بر اساس تعریفی که در این نظرسنجی ارائه شده است، فناوری بهسازی انسان به فناوری‌هایی گفته می‌شود که «ابعاد خاصی از عملکرد انسان را برای ارتقای کیفیت در همه سنین و مراحل زندگی تقویت می‌کنند». بعد از تعریف بهسازی انسان، از شرکت‌کننده‌های نظرسنجی درخواست شد فناوری‌هایی را که همین حالا هم به بهسازی انسان کمک می‌کنند در نظر بگیرند؛ مانند ضربان‌سازها،...