معرفی کتاب؛ کتاب آنالوگ نوشته رابرت حسن
کتاب آنالوگ به یک سوال پاسخ میدهد. چرا ما در محاصره صفحه نمایشها و دستگاههای…
۱۰ فروردین ۱۴۰۴
۶ فروردین ۱۴۰۴
زمان مطالعه : ۸ دقیقه
تاریخ بهروزرسانی: ۱ فروردین ۱۴۰۴
کتاب قدرت پشیمانی: چگونه نگاه به عقب ما را به جلو میبرد (The Power of Regret: How Looking Backward Moves Us Forward) اثر دانیل اچ. پینک (Daniel H. Pink) در سال ۲۰۲۲ منتشر شد. این کتاب شعار معروف «پشیمانی ممنوع» که در فرهنگ غربی متداول است را به چالش میکشد. ادعای کتاب این است که مثبت بودن سمی میتواند رشد شخصی و پتانسیل فرد برای دستیابی به زندگی بهتر را متوقف کند.
این ایده در اصل، مخالف با کتابهای محبوب خودیاری است. چون این کتابها به جای تشویق افراد به توجه آگاهانه به پشیمانی، از مثبت اندیشی کورکورانه حمایت میکنند. پینک استدلال میکند که با در آغوش کشیدن احساس پشیمانی، کمتر احتمال دارد اشتباهات مشابهی را تکرار کنیم و بنابراین، تصمیمات بهتری در آینده میگیریم. او خوانندگان را تشویق میکند تا از پشیمانی برای ایجاد یک زندگی بهتر و رضایتبخشتر استفاده کنند. این کتاب در سه فصل تنظیم شده است: «پشیمانی احیا و بازگردانده شد»، «پشیمانی آشکار شد» و «پشیمانی بازسازی شد».
پینک در کتاب قدرت پشیمانی از تحقیقات روانشناسی، علوم اعصاب، اقتصاد و زیستشناسی استفاده کرده است تا فرضیات رایج در مورد احساسات و رفتار را به چالش بکشد. در ادامه خلاصه و محتوای کتاب را با هم مرور میکنیم:
دانیل اچ پینک در فصل 1 کتاب قدرت پشیمانی، «پشیمانی احیا و بازگردانده شد»، بر روی ضربالمثل معروف «پشیمانی ممنوع» تاکید کرده و توضیح میدهد که چرا پشیمانی از ما انسان میسازد. در واقع، ناتوانی در تجربه پشیمانی نشانه کمبود جدی سلامت روان است. پس از آن پینک تمایل انسانها به درگیر شدن در تفکر خلاف واقع را توضیح میدهد. یعنی افراد تمایل دارند در مورد آنچه میتوانست در صورت ارائه رفتار متفاوت در موقعیتی خاص رخ دهد، روایتهای فرضی بسازند. او بین دو نوع تفکر خلاف واقع تفاوت قائل میشود: حداقل و اگر فقط. در حالی که «اگر فقط» احساس پشیمانی را تشدید میکند، «حداقل» باعث میشود که مردم در مورد یک پشیمانی خاص احساس بهتری داشته باشند. . مثلاً، ای کاش آن دوره دانشگاهی را نمیگذراندم، اما حداقل با همسر فعلیام آنجا آشنا شدم.
پینک خوانندگان را تشویق میکند تا حد وسطی را برای دست و پنجه نرم کردن با پشیمانی ایجاد کنند: ما نه باید از پشیمانی اجتناب کنیم و نه در آن غرق شویم، بلکه باید از پشیمانیها و حسرتهایمان برای بهبود رفتار آینده استفاده کنیم.
در فصل ۲ کتاب قدرت پشیمانی با نام «پشیمانی آشکار شد»، پینک یافتههای خود از نظرسنجی جهانی در مورد پشیمانی را توضیح میدهد. او میگوید که پشیمانی منعکسکننده تنوع زندگی بشر است و دامنههای مختلفی را در بر میگیرد. اگرچه مطالعات قبلی در مورد پشیمانی نشان داده بود که برخی از دستههای پشیمانی، مانند پشیمانیهای مرتبط با تحصیل یا عاشقانه، رایجترین هستند، اما مطالعه جامعتر و دقیقتر در مورد پشیمانی که از طریق نظرسنجی جهانی در این مورد انجام شد، نشان داد که پشیمانی در بسیاری از حوزههای زندگی انسانها وجود دارد و هیچ پشیمانی نسبت به بقیه متمایز نیست. او در نظرسنجی خود نظرات بیش از ۱۶۰۰۰ نفر در ۱۰۵ کشور را جمعآوری کرده است. پس از آن پینک چهار پشیمانی اصلی را تعریف کرده و توضیح میدهد، که به نظر او هر کدام آشکار کنندهی یک نیاز انسان هستند.
پینک اشاره میکند که چهار حسرت اصلی (پشیمانی بنیادی، جسارتی، اخلاقی و ارتباط) به عنوان بازتابی از یک زندگی خوب عمل میکنند. چون با درک اینکه مردم بیشتر از چه چیزی پشیمان میشوند، میتوانیم بفهمیم که آنها برای چه چیزی بیشترین ارزش را قائل هستند. و این اطلاعات میتواند مردم را در مسیر بهینهسازی زندگیشان راهنمایی کند.
پینک در فصل ۳ کتاب قدرت پشیمانی با عنوان «پشیمانی بازسازی شد»، در مورد چگونگی کنار آمدن با پشیمانی توصیههای عملی ارائه میدهد. او پیشنهاد میکند تا حد امکان با تلاش برای ترمیم آسیب، پشیمانی را برطرف کنید. یعنی آن را اصلاح کنید یا انتخاب خود را معکوس کنید یا پیامدهای آن را پاک کنید. برای پشیمانی که قابل ترمیم نیست، پینک توصیه میکند که در مورد آنها به صورتی فکر کنیم که انگار بیاهمیت هستند. انجام این کار میتواند به افراد کمک کند احساس بهتری نسبت به پشیمانی خود داشته باشند.
در بخش «آشکارسازی، شفقت و فاصله»، پینک توصیه میکند که افراد پشیمانی خود را با صحبت کردن در مورد آنها، خواه با یک شخص، ضبط صوت یا از طریق نوشتن، آشکار کنند. این کار در واقع نوعی خودشفقتی است. در واقع به جای غرق شدن در دلسوزی برای خود یا کور کردن خود با عزت نفس زیاد، باید پشیمانیتان را تایید کنید و بپذیرید. میتوانید با تصور اینکه پشیمانی توسط شخص دیگری به شما ابراز شده است، آن را دوباره بررسی و شناسایی کنید. فاصله گرفتن از خود هم راهبردی برای ایجاد فاصله بین پشیمانی و خود است و به شما کمک میکند پشیمانی را با دیدی عینیتر ببینید.
یک راهکار اصلی این است که از خود بپرسید آیا تصمیمی که میخواهم بگیرم با یکی از چهار پشیمانی اصلی مرتبط است؟ اگر بله، پس مدتی را صرف فکر کردن به آن کنید و از خود بپرسید که در ۱۰، ۲۰ یا ۳۰ سال آینده چه احساسی خواهید داشت؟
ولی اگر تصمیم شامل یکی از چهار پشیمانی اصلی نیست، در مورد آن تصمیم بگیرید و ادامه دهید. زمان را با نشخوار فکری تلف نکنید، خوب خواهید شد!
در نهایت پینک معتقد است که با کمک چنین روشهایی میتوانیم از پشیمانی خود برای تصمیمگیری هوشمندانهتر، عملکرد بهتر در محل کار و مدرسه و همچنین اضافه کردن معنا و هدف به زندگی استفاده کنیم.
دانیل اچ. پینک نویسنده پرفروشترین کتابهای نیویورک تایمز از جمله یک ذهن کاملاً جدید (A Whole New Mind)، رانندگی (Drive)، فروش، هویت انسانی دارد (To Sell Is Human) و کِی (When) است. کتابهای او میلیونها نسخه فروخته، به چهل و دو زبان ترجمه شدهاند و جوایز متعددی را از آن خود کردهاند. این کتابها به خوانندگان و سازمانها در سراسر جهان کمک کردهاند تا درباره نحوه زندگی و عملکرد خود تجدید نظر کنند.
کتاب قدرت پشیمانی با ترکیب نوشتههای پینک از ایدههای بزرگ و پیشنهادات کاربردی، داستانهای گیرا و طنز واضح، یک راهنمای ضروری برای یک زندگی خوب ارائه میکند. سبک شناخته شده و کاربر پسند او، مملو از داستانهای تکان دهنده است. بنابراین به ما کمک میکند که به پشیمانی به عنوان چیزی نگاه کنیم که نه تنها ما را انسان میکند، بلکه باعث بهتر شدن ما هم میشود.
منابع: