نقدی بر «سند ملی هوش مصنوعی جمهوری اسلامی ایران» مصوب شورای عالی انقلاب فرهنگی؛‌ هشت نکته برای یک سند

در طول تاریخ بشر، روند تحولات هیچ یک از فناوری‏ها به اندازه هوش مصنوعی سریع و غافلگیرکننده نبوده است. اگر برای عرضه نسل‌های جدید در بسیاری از صنایع باید ماه‌ها یا سال‌ها انتظار کشید، محصولات مبتنی بر هوش مصنوعی و نسخه‌های جدید آنها با قابلیت‌های بسیار متفاوت در فواصل زمانی بسیار کوتاه به بازار عرضه می‌شوند. در این چارچوب، تلاش زیادی برای استفاده حداکثری از این فناوری به منظور افزایش کیفیت محصولات و خدمات، کاهش هزینه‌ها، افزایش رضایت‌مندی شهروندان و نیز ارائه محصولات و خدمات جدید به عمل می‏آید. در حال حاضر رقابت گسترده‌ای بین کشورهای مختلف، از جمله کشورهای منطقه، برای پیشتازی در حوزه هوش مصنوعی در جریان است. توسعه الگوریتم‌ها و مدل‌های جدید، توسعه زیرساخت، فراهم آوردن امکان دسترسی به داده‌های متنوع، آموزش و جذب متخصصان هوش مصنوعی و استفاده از ظرفیت هوش مصنوعی برای حل مسائل جامعه و صنعت از جمله عرصه‌های این رقابت به شمار می‌روند. با وجود اینکه هوش مصنوعی سابقه‌ای حدوداً ۷۰ساله دارد، در سال‌های اخیر برون‌دادهای این فناوری جهانی شده و به عنوان یک فناوری عام‌منظوره، همانند فناوری اطلاعات و ارتباطات، به‌زودی تمامی عرصه‌های زندگی بشر را تحت تاثیر قرار خواهد داد. اثرگذاری هوش مصنوعی بر جوامع به حدی است که پاره‌ای از تحلیلگران، هوش مصنوعی را به یک منبع جدید الکتریسیته تشبیه می‌کنند و این فناوری و اکتساب شاخه‌های مختلف آن، در زمره اولویت‌های استراتژیک کشورهای مختلف قرار گرفته است. به منظور ساماندهی و انسجام فعالیت‌هایی که برای توسعه این فناوری انجام می‌شود طی سال‌های گذشته اسنادی در مقیاس ملی از سوی کشورهای مختلف تهیه و منتشر شده است. در کشورمان، به‌رغم تلاش‌های زیادی که نهادهای مختلف برای تدوین سند هوش مصنوعی انجام داده‌اند، هیچ‌یک به طور رسمی توفیق کسب عنوان ملی را نیافته‏اند. در پی تاکیدات مقام معظم رهبری بر ارتقای جایگاه بین‌المللی ایران در حوزه هوش مصنوعی، شورای عالی انقلاب...