شهری که دوست داشتم، شهری که دوست دارم

امروزه شهرها به عنوان مکان‌هایی برای اسکان بیش از نیمی از جمعیت جهان، موتور حرکت، تحول و تغییرات ملی در نظر گرفته می‌شوند و اهمیت بسیاری دارند. ایده «شهر هوشمند» دیدگاهی برای پیشرفت شهرها در سراسر جهان است، ایده‌ای که اطلاعات و ارتباطات و فناوری را با بافت شهری یکپارچه‌سازی می‌کند و سعی دارد با استفاده از فناوری‌هایی مثل اینترنت اشیا شهری امن‌تر، سالم‌تر و کارآمدتر ایجاد کند، شهری برای ساکنان، شهری که از لوله‌کشی‌ها و چراغ‌های راهنمایی آن گرفته تا مدیریت انرژی و حسگرهایی برای تحلیل تقریباً همه امور، هوشمند شده‌اند. از سوی دیگر، مخالفان ایده شهر هوشمند با استدلال‌هایی در زمینه‌های مختلف از جمله دموکراسی، مساله کنترل و حریم خصوصی، امنیت و غیره این ایده را مطرح می‌کنند که این شهرها روبات‌هایی هستند که وجهه انسانی ندارند. در دو سوی این نگاه، مساله اصلی شهرها و ارتباط انسانی ما با شهرها هستند، شهرهایی که دوست‌شان داشتیم، شهرهایی که شاید همچنان دوست‌شان داشته باشیم. در این پرونده به تعریف و وضعیت بازار شهرهای هوشمند، نمونه‌های فعلی آن در جهان، فناوری‌های مرتبط در حوزه شهرهای هوشمند، و غیره می‌پردازیم