بحران انرژی در صنعت هوش مصنوعی: شرکت‌ها در جستجوی منابع جدید

به گزارش پیوست، گزارشی از گلدمن ساکس نشان می‌دهد که یک پرسش ساده از ChatGPT تا حدود ۱۰ برابر جستجو در گوگل انرژی مصرف می‌کند. تولید عکس با هوش مصنوعی نیز به اندازه شارژ کردن گوشی هوشمند شما برق مصرف می‌کند.

برآوردی در سال ۲۰۱۹ نیز نشان داد که آموزش یک مدل هوش مصنوعی به اندازه تمام طول عمر پنج خودروی بنزینی CO2 وارد جو زمین می‌کند.

همین مشکلات و ناتوانی شبکه‌های برق، حتی در کشور‌های پیشرفته‌ای همچون آمریکا، از تامین نیاز توسعه روز افزون این سیستم‌ها باعث شده تا شرکت‌ها با راهکارهای مختلفی به دنبال کاهش مصرف انرژی باشند.

یکی از این رویکرد‌ها به گفته CNBC کاهش انرژی مصرفی در چیپ‌ها است. پردازنده‌هایی که انرژی کمتری به نسبت همتایان خود مصرف می‌کنند حالا در مرکز توجه غول‌های ابری از جمله گوگل، مایکروسافت، اوراکل و آمازون قرار دارند. استفاده از این پردازنده‌ها می‌تواند مصرف انرژی دیتاسنتر‌ها را تا ۱۵ درصد کاهش دهد.

چیپ‌های جدید انویدیا که Grace Blackwell نام دارند از CPUهای مبتنی بر Arm استفاده می‌کنند که به گفته این شرکت با ۲۵ برابر انرژی کمتر از نسل‌های قبل، مدل‌های هوش مصنوعی مولد را به اجرا می‌گذارد.

با این حال کاهش انرژی مصرفی با بهبود بازدهی چیپ‌ها تنها یکی از راهکارها است که «کار انجام گرفته در ازای هر وات» را افزایش می‌دهد. اما این استراتژی به تنهایی کافی نیست.

انرژی خورشیدی و هسته‌ای

در حال حاضر جهان میزبان بیش از ۸ هزار دیتاسنتر است و بیشترین تمرکز آنها را در ایالات متحده شاهد هستیم و به لطف هوش مصنوعی، این تعداد به شکل قابل توجهی در یک دهه آینده افزایش می‌یابد. شرکت مشاوره Boston برآورد کرده است که تقاضا برای دیتاسنترها تا سال ۲۰۳۰ سالانه ۱۵ تا ۳۰ درصد بیشتر می‌شود و در آن سال دیتاسنترها حدود ۱۶ درصد از تمام انرژی مصرفی آمریکا را به خود اختصاص می‌دهند.

این در حالی است که پیش از عرضه ChatGPT در سال ۲۰۲۲، سهم دیتاسنتر‌ها تنها ۲.۵ درصد از انرژی مصرفی در آمریکا بود.

فعالان سیلیکو‌ن‌ولی می‌گویند که برخی از شرکت‌های هوش مصنوعی به دنبال تولید انرژی در محل احداث دیتاسنتر‌های خود هستند.

سم آلتمن، مدیرعامل اوپن‌ای‌آی پیش از به الزام چنین رویکردی اشاره کرده است. او به تازگی روی یک استارت‌آپ خورشیدی که به ساخت کانتینر‌های مجهز به پنل و منبع ذخیره انرژی مشغول است سرمایه‌گذاری کرده است. آلتمن همچنین در استارت‌آپ انرژی هسته Oklo سرمایه‌گذاری کرده است که قصد دارد با رئاکتور‌های کوچک به تولید برق در کنار محل مصرف آن بپردازد. استارت‌آپ Helion نیز یکی دیگر از اهداف سرمایه‌گذاری سم آلتمن است که با هم‌جوشی هسته‌ای به تولید انرژی می‌پردازد.

مایکروسافت نیز طی قراردادی در سال گذشته متعهد شد که انرژی تولیدی Helion از فرایند هم‌جوشی را در سال ۲۰۲۸ خریداری کند.

گوگل به دنبال منابع جدید با یک استارت‌آپ گرمایش زمین همکاری کرده است که می‌گوید نیروگاه جدید آن انرژی لازم برای اداره یک دیتاسنتر بزرگ تامی می‌کند. شرکت Vantage نیز به تازگی یک کارخانه ۱۰۰ مگاواتی گاز طبیعی احداث کرده است که یکی از دیتاسنتر‌های این شرکت در ویرجینیا را بدون استفاده از منابع شبکه برق تامین انرژی می‌کند.

در حالی که شرکت‌ها به دنبال دسترسی به منابع جدید و حتی احداث نیروگاه تولید برق برای خودکفایی در تولید انرژی مصرفی خود هستند، شبکه‌های برق شهری با افزایش شدید تقاضا مواجه شده‌اند که در برخی موارد به ناتوانی شبکه منجر می‌شود.

در بیشتر موارد شبکه در مسیر انتقال انرژی به مشکل می‌خورد و راه‌اندازی خطوط بلند و پر هزینه یکی از راه‌کارها است که البته در برخی موارد با مخالفت شهروندان مواجه می‌شود که نمی‌خواهند در نتیجه افزایش چشمگیر مصرف‌ انرژی، هزینه بیشتری را برای آن بپردازند. برای مثال در ویرجینای که یکی از مراکز اصلی دیتاسنتر‌ها است، تلاشی ۵.۲ میلیارد دلاری برای توسعه خطوط با مخالفت خریداران محلی مواجه شد.

باید دید که فعالان فناوری که در آینده به بزرگترین مصرف‌کنندگان برق در جهان تبدیل می‌شوند چطور می‌توانند در کنار کاهش مصرف انرژی‌ خود، منابع جدیدی را برای تولید و انتقال برق به دیتاسنتر‌های جدید ایجاد کند و آیا شاهد شکل‌گیری شبکه‌های برق مجزا برای صنایع پرمصرفی همچون هوش مصنوعی خواهیم بود.