دنیا دنیای شلوغی است. دنیایی که یا در آن جنگی اتفاق میافتد یا اگر جنگی هم نباشد، همه از ترس همان جنگ و کمبودهای احتمالی گویی که پیشاپیش به سهمخواهی و تقسیم غنايم قبل از جنگ برای خود و کاشانهشان مشغول شدهاند. در چنین اوضاع و احوالی اما دگرخواهی و دگردوستی کسانی که به حکم عقل و اخلاق حرکت میکنند ستایشبرانگیز است. ستایشی که حتی در مروری کوتاه به فعالیتهای شرکت «پکتوس» در این 26 سالی که از حضورشان در عرصه تولید تجهیزات الکترونیکی برای نابینایان کشور میگذرد نیز غیرقابل انکار مینماید. هرچند «پکتوس» نام غریبنما و در عوض فراموشنشدنی یک شرکت است، اما آشنایی با گستره فعالیتهای آن نشان میدهد این شرکت نه یک ماموریت که مجموعهای از فعالیتهای مربوط به نابینایان را در صدر اولویتهای خود قرار داده است. فعالیتهایی که هدف از انجامشان چیزی نیست جز برابرسازی فرصتهای زندگی برای کسانی که با وجود کمتوانیشان در حوزهای مشخص همچون هر انسان دیگری از حق حضور و مشارکت اجتماعی برخوردارند. همان حقی که مهندسان پکتوس در احقاق آن برای نابینایان سراسر کشور تلاش میکنند.
پکتوس پکتوس زمینه کاری: تولیدکننده تجهیزات رایانهای و الکترونیکی ویژه نابینایاننیروی انسانی: ۱۹ نفر سال تاسیس: ۱۳۷۰ دیروز: سودای دستیابی به جهان برابر پیش از ورود به ساختمان شرکت، وبسایت مجموعه را به دقت مطالعه کرده بودم. آنچنانکه در این وبسایت آمده بود پکتوس مجموعهای را نمایندگی میکرد که در فناوری پیشتاز و در نوآوری ثابتقدم بود. همین تصور بود که برایم ساختمانی بهروز و خوشرنگ و لعاب را نوید میداد که با روزآمدی تفکر مدیرانش هماهنگ است. اما واقعیت چهرهای دیگر داشت. ساختمان که چه عرض کنم خانهای که مجموعه پکتوس را در خود جای داده بود خانهای قدیمی بود و صمیمی که شباهتش با منزل پدربزرگها و مادربزرگهایمان بیش از هر چیز نشانی از اصالت و قدمت ساکنان آن داشت. اصالتی که علم روز را به چنگ درآورده بود. از چگونگی شکلگیری ایده تاسیس شرکت و انتخاب نام آن با سعید صادقپور، مدیرعامل مجموعه، گفتیم که معلوم شد عشق و کنجکاوی چند دانشجوی برق دانشگاه صنعتی شریف بوده که جرقههای ابتدایی تولد آن را ایجاد کرده است. صادقپور که در صحبتهایش به شکل شوخطبعانهای میخواست میان نام دانشگاه شریف و شرافت به عنوان خصیصه محبوب انسانی ارتباط برقرار کند گفت: «البته امیدوارم که خودمان هم آدمهای شریفی بوده باشیم، اما هرچه باشیم حقیقت این است که از همان سالهای ۶۸-۶۹ که دانشجوی سالهای آخر رشته برق در دانشگاه شریف بودیم با ایده اصلی بهرهوری از امکانات فناوریهای نوین ارتباطی برای نابینایان کشور به فکر راهاندازی این شرکت افتادیم که هرچند در سالهای ابتدایی برای درآمدزایی کارهای متفرقه دیگری مثل خرید و فروش رایانه انجام میدادیم، اما میتوان گفت تقریباً از سال ۱۳۷۳ بود که حوزه فناوری اطلاعات در خدمت نابینایان به فعالیت اصلی شرکت تبدیل شد.» داستان انتخاب نام «پکتوس» که حالا به فتح «پ» خوانده میشود نیز داستانی شنیدنی بود: «دو نفر از اعضای هیات موسس شرکت در...